349 TBB Dergisi 2022 (162) Artür KARADEMİR Massachusetts Bölge Mahkemesi’nin yukarıda özetlenen kararını ilginç kılan husus ise, mahkemenin bir adım daha giderek Amerikan Temyiz Mahkemesi kararlarını irdelemesi ve farklı kanaatte olmasına rağmen 1. Daire’nin emsal kararlarıyla bağlı olduğunu belirterek davacı işçilerin talebini kabul etmemesi olmuştur. Bienkowski v. Northeastern Univ. ile Ballou v. General Electric Co. kararlarına karşı adeta “karşı oy” niteliğinde sayılabilecek Massachusetts Bölge Mahkemesi’ne göre, Temyiz Mahkemesi’nin 1. Dairesi’nin eğitim süresince işverenin yararına “üretime dayalı çalışma” (“productive work”) olmadığı kanaati bir varsayımdır. İşverenin elindeki seçenekleri ortaya koyarak bu varsayımın geçerli olup olmadığı anlaşılabilir. Buna göre işverenin önünde üç seçenek vardır: (1) şayet bir pozisyon için lisans gerekli ise işveren bu lisansı daha önce almış kişileri istihdam edebilir. Bu ihtimalde eğitime ihtiyaç duyulmamaktadır; (2) işveren işçileri lisans dayatması olmaksızın istihdam edebilir ve eğitime katılıp lisans alırlar ise terfi edecekleri yönünde teklifte bulunabilir. Bu halde eğitime katılım gönüllülük esasına dayanacağından ve ayrıca işçiye yeni bir beceri kazandıracağından CFR uyarınca eğitimde geçen süre için ödeme yapılmasına da gerek yoktur; (3) işveren lisanssız işçileri istihdam edip lisans almaları için eğitime katılmalarını dayatabilir ve alamamaları halinde ise iş sözleşmesini feshedebilir. Somut olayda işveren, kendisinin yararına “üretime dayalı çalışma” yapılabilmesi için ilk iki seçeneği tercih edebilecek iken doğrudan doğruya son seçeneği tercih etmiştir. Diğer imkânlara rağmen işveren tarafından tercih edilen; demek ki işveren yararına olan son seçenek FLSA ve CFR kapsamında ücretlendirilmesi gereken bir seçenektir. Öte yandan Bölge Mahkemesi, Amerikan Temyiz Mahkemesi’nin “emsal kararlarıyla bağlı olduğu”nu belirterek, “Bienkowski ve Ballou’nun ışığında” işveren lehine karar verilmesi gerektiğine hükmetmiştir. III. TÜRK HUKUKU AÇISINDAN YOLDA VE EĞİTİMDE GEÇEN SÜRELERİN ÇALIŞMA SÜRESİYLE İLİŞKİSİ A. Çalışma Süresi Kavramı 4857 sayılı İş Kanunu çalışma süresini tanımlamamış; genel olarak haftalık en çok çalışma saatlerini düzenlemekle yetinmiştir.64 Buna 64 Süzek, s. 799; Caniklioğlu, Çalışma Süresi, s. 2; Köseoğlu, s. 118.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1