351 TBB Dergisi 2022 (162) Artür KARADEMİR sis etmiş olması; diğer bir ifadeyle işverenin işçi üzerindeki otoritesinin bu sürelerde de devam ediyor olmasıdır.71 Öğretide de fiili ve farazi çalışma süreleri dikkate alınarak çalışma süresi kavramına ilişkin birbiriyle paralel açıklamalarda bulunulmaktadır. Gerçekten, çalışma süresi “işçinin iş sözleşmesi uyarınca yükümlü bulunduğu işi ifa için işverenin emrine girdiği andan çıktığı ana kadar devam eden süre”,72 “işverenin emir ve direktifleri altında çalışılan zaman parçası”,73 “işçinin kendini işverenin emrine hazır tutmak zorunda olduğu süre”,74 “işçinin hayatından işveren lehine ayırdığı zaman”75 biçiminde tanımlanagelmiştir. Bu açıklamalardan hareketle, çalışma süresinin tayininde esas olan unsurun işverenin buyruğu altında çalışma olgusu olduğu anlaşılmaktadır. Öyle ki, işverenin otoritesi altında bulunulan sürenin çalışma süresinden sayılabilmesi için işyeri sınırları içerisinde geçirilmesine de gerek yoktur.76 Nitekim İş Kanunu’nun 66. maddesi uyarınca işçilerin işveren tarafından işyerlerinden başka bir yerde çalıştırılmak üzere gönderilmeleri halinde yolda geçen süreler ile işçinin işveren tarafından başka bir yere gönderilmesi suretiyle asıl işini yapmaksızın geçirdiği süreler de günlük çalışma süresinden sayılmaktadır. B. Yolda Geçen Sürelerin Çalışma Süresiyle İlişkisi 1. Genel Olarak İş Kanunu’nun 66. maddesi uyarınca işçilerin işveren tarafından işyerlerinden başka bir yerde çalıştırılmak üzere gönderilmeleri halinde yolda geçen süreler “günlük” çalışma süresinden sayılmaktadır. Buna karşılık, kanun “günlük” çalışma süresi kavramını tanımlamamıştır. Gerçekten, 4857 sayılı İş Kanunu rejiminde çalışma süresi belirlenirken genel olarak haftalık süreler esas alınmış olmakla, çalışma süresi de71 Köseoğlu, s. 119. 72 Ünal Narmanlıoğlu, İş Hukuku-Ferdi İş İlişkileri I, 5. bası, Beta Yayıncılık, İstanbul, 2014, s. 618; Köseoğlu, s. 119; Köseoğlu, İşin Düzenlenmesi, s. 317. 73 Subaşı, s. 318. 74 E. Tuncay Senyen-Kaplan, Bireysel İş Hukuku, 11. bası, Gazi Kitabevi, Ankara, 2020, s. 369. 75 Mollamahmutoğlu/Astarlı/Baysal, s. 1205. 76 Narmanlıoğlu, s. 618; Köseoğlu, s. 122.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1