115 TBB Dergisi 2022 (163) Mustafa ATALAN Hapis ve adli para cezasının birlikte uygulanacağı bir suç tipinde, gün para cezasının alt sınırı belli değilse, TCK’nın 52/1. maddesi gereğince, gün para cezasının alt sınırı “5 gün” olarak belirlenecektir. Aynı şekilde, hapis cezasının alt sınırı belli değilse, alt sınır, Kanun’un 49/1. maddesine göre, “1 ay” olarak dikkate alınacaktır.15 Hapis cezası veya adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü durumlarda, seçenek olarak adli para cezasının tercih edilmesi halinde, bu cezanın da alt haddinin belli olmaması halinde, gün para cezasının alt sınırı, hapis cezasının alt sınırının gün karşılığı olan miktarı olarak kabul edilecektir. Bu ihtimalde, hapis veya adli para cezasından birinin neden tercih edildiği karar yerine açık bir şekilde yazılmalıdır.16 B. Temel Cezanın Belirlenmesi TCK’nın 61/1. maddesine göre, hâkim, somut olayda; suçun işleniş biçimini, suçun işlenmesinde kullanılan araçları, suçun işlendiği zaman ve yeri, suçun konusunun önem ve değerini, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını, failin güttüğü amaç ve sâiki göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirleyecektir.17 Soyut ceza olarak da nitelendirilen bu temel ceza belirlenirken, yasal ve yeterli bir gerekçe gösterilmesi ile ilk olarak “Magna Charta Libertatum” kapsamında da yer alan kanunilik ve kusur ilkeleri ile çifte değerlendirme yasağı gibi ilkelerin dikkate alınması gerekir.18 Ayrıca fail hakkındaki cezanın belirlenmesi sırasında, fiilin ağırlığı ile orantılı 2002, s. 6.; Toroslu Haluk, Ceza Müeyyidesi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku AnabilimDalı, (Yayımlanmamış YL Tezi), Ankara, 2007, s. 120.; İçel, s. 651.; Yargıtay 3. CD, 09/02/2015, 2014/29984; 2015/4601 E. K. 15 Taneri, s. 155-158.; İçel, s. 615. 16 İlhan Üzülmez, “Yeni Ceza Kanunu’nun Sisteminde Cezanın Belirlenmesi ve Bireyselleştirilmesi”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C:10, S:3-4, Erzincan, 2006, ss: 203-235, s. 204.; İçel, s. 653-656. 17 Özbek/Doğan/Bacaksız/Tepe, s. 603; Yerdelen, s. 338. 18 Yerdelen, s. 55-57.; Hüsamettin Uğur, “Suçta ve Cezada Kanunilik İlkesi ve Anayasa Mahkemesi Kararları Karşısında Yaptırımsız Kalan Bazı Suçlar”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Ankara, 2010, (91), ss. 300-334 s. 303.; Hakan Hakeri, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 21. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2017, s. 14.; Taneri, s. 130.; Suat Çalışkan, Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlar, Adalet Yayınevi, Ankara, 2013, s. 725.; İçel, s. 650.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1