121 TBB Dergisi 2022 (163) Mustafa ATALAN Almanya’da, temel ceza 46. madde kapsamında; failin amacı, suçun işlenme saiki, suçun işleniş şekli, zarar ve tehlikenin ağırlığı ile failin kişisel ve ekonomik durumuna göre belirlenecektir. Ayrıca, mükerrer değerlendirme yasağı kapsamında; suçun yasal unsurları, temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınmayacaktır.47 49. maddede de hâkimin, belli koşullar altında cezayı alt sınıra kadar indirmesi veya hapis cezası yerine para cezasına hükmedebilmesi imkânı bulunmaktadır.48 Ülkemizden farklı olarak, failin sosyal ve ekonomik durumu, failin geçmişi ve fiilden sonraki davranışları gibi hususlar da temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınmaktadır.49 Bunun dışındaki unsurların genel olarak ülkemizdeki sisteme benzediği görülse de Alman sistemindeki ölçütlerin kısmen daha soyut olduğu söylenebilecektir. Kanaatimizce, soyut ölçüt belirlemeleri, takdir hakkını genişletmesi nedeniyle, uygulamada, farklı yorumlamaların ortaya çıkmasına neden olabilecektir. 2. İtalyan Hukukunda Cezanın Belirlenmesi İtalyan Ceza Kanunu’nda, fiilin ağırlığı ve failin suç işleme konusundaki eğilimine göre temel ceza belirlenmelidir. Kanun’un 133. maddesindeki düzenlemeye göre; suçun ağır olup olmadığı, suçun işlendiği zaman, kastın veya taksirin yoğunluğu ve suçun konusu gibi araçlara göre temel ceza belirlenirken, failin geçmişi, kişiliği ve sosyal ekonomik durumuna göre de failin suç işleme eğiliminin olup olmadığı tespit edilmektedir.50 Ülkemizde temel ceza belirlenirken kural olarak suçla ilgili unsurlara yer verilirken, İtalyan hukukunda, ülkemizdeki takdiri indirim nedenlerindeki gerekçeler gibi ve failin suç işlerken güttüğü saike göre de temel ceza belirlenmektedir.51 47 Lackner/Kühl/Heger Rn. 10a.; Yerdelen, s. 174. 48 Yenisey/Plagemann, s. 42. 49 Lackner/Kühl/Heger, Rn. 32. 50 Nevzat Toroslu, Ceza Müeyyidesi, 1. Baskı, Savaş Yayınları, Ankara, 2010, s. 166.; Pınar Bacaksız, “Federal Cezalandırma Yönergesi Işığında AmerikanHukuku’nda Cezanın Belirlenmesi ve Bireyselleştirilmesi”, Ceza Hukuku Dergisi, Y:6, S:16, s. 8299, s. 89. 51 N. Toroslu, “Ceza Müeyyidesi”, s. 168.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1