6 .aPXVaO $Oanda .aPHUaOÕ ø]OHPH 6LVWHPOHULnLn +XkXka 8\JXnOX÷X h]HULnH BLU 'H÷HUOHndLUPH meşru amaca bağlı olması ve demokratik bir toplumda gerekli olması şeklinde aranan unsurlar, müdahalenin yapıldığı alandan bağımsız bir şekilde ele alınmaktadır. Yani; kamusal alan başlı başına sınırlamanın nedeni olarak kabul edilememektedir.15 C. Kameralı İzleme Sisteminin Geçmişi Temel olarak güvenliğin sağlanması amacını taşıyan kameralı izleme sistemleri, devletin kamuya açık alanlarda kişileri izleyebilmesine ve kişilerle ilgili verileri işleyebilmesine olanak tanıyan bir sistemdir. Sistem ile görüntü alma ve kaydetme işlemleri, genel itibariyle 1960’lı yıllara dayanmaktadır. Bu yıllarda sistemi sadece analog yöntemle ve oldukça sınırlı bir şekilde uygulayan İngiltere, kameralı izleme sistemlerinin çıkış ülkesi olarak gösterilmektedir.16 İngiltere’de kameralı izleme sisteminin kullanılması; öncelikle suçun önlenmesi, bunun mümkün olmaması durumunda ise suçun işlenmesi olasılığının azaltılması amacına dayanmaktadır.17 Yine İngiltere gibi kameralı izleme sistemlerinin yaygın olarak kullanıldığı Fransa’da söz konusu sistemin kullanımının, artan suçlulukla mücadele açısından oldukça önemli olduğu yerel politikacılar tarafından sıklıkla dile getirilmiştir.18 Kameralı izleme sistemlerinin dünya genelinde bu kadar yaygın olarak kullanılması, 1990’lı yıllarda gerçekleşmeye başlamıştır. Almanya, Fransa, Belçika, Avustralya ve ABD’de kameralı izleme sistemi ile görüntü alma ve kaydetme işlemleri bu yıllarda yaygınlaşmaya başlamıştır. Birleşik Krallık’ta 1990 yılında yüz adet olan kamera sistemi (CCTV) yirmi yıl içinde dört milyon adete ulaşmıştır.19 Londra’da bir kişinin günlük ortalama üç yüz kamera tarafından görüntülendiği ifade edilmektedir.20 15 Eren, s.118. 16 Misa Dokmanovic, “Watching The Watchers: Legal Regulation of CCTV in Macedonia”, Iustinianus Law Review, Cilt 2, Sayı 2, 2011, s. 1. 17 SamWaples/Martin Gill/Peter Fisher, “Does CCTV displace crime?”, Criminology & Criminal Justice Review, Cilt 9, Sayı 2, 2009, s. 208. 18 Eric Heilman, “Video Surveillance and Security Policy in France: From Regulation to Widespread Acceptance, Information Polity, Volume 16, 2011, s. 369. 19 Eric L. Piza/Brandon C. Welsh/David P. Farrington/Amanda L Thomas, “CCTV Surveillance For Crime Prevention: A 40-Year Systematic Review With MetaAnalysis”, Criminology & Public Policy, 18 (1), Şubat 2019, s. 1. 20 Mamoona N. Asghar/Nadia Kanwal/Brian Lee/Martin Fleury/Marco Herbst/ Yuansong Quiao, “Visual Surveillance Within the EU General Data Protection Re-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1