Türkiye Barolar Birliği Dergisi 163.Sayı

148 &H]a +XkXkXnda 7akdLUL øndLULP 1HdHnOHULnLn 8\JXOanPaVÕ 6RUXnX YH 7RSOXPVaO BHkOHnWL Takdiri indirim uygulanması durumunda toplumun vicdanen yaralanmasının önüne geçilmesi amacıyla, bazı suç tiplerinde, takdiri indirim uygulanmaması gerektiği dile getirilmekte ise de takdiri indirimin, işlenen suçla doğrudan bağlantısının bulunmaması, söz konusu indirimin, cezanın bireyselleştirilmesine dair temel araçlardan biri olması, bu şekilde yapılacak düzenlemenin, Anayasa’nın eşitlik ilkesine aykırılık oluşturacak olması gibi nedenlerle, bu düşüncenin yerinde olmadığı kanaatindeyiz. Bu bakış açısının yerine, yukarıda ifade edilen gerekçeler doğrultusunda, takdiri indirim gerekçelerinin, uygulayıcılar tarafından ayrıntılı ve gerekçeli olarak karar yerine yazılması daha yerinde olacaktır. Buna karşın, aynı suçu işleyenlerin, aynı cezayı almamasının, eşitlik ilkesine aykırı olmadığı da belirtilmektedir.106 Toplumu tatmin etmeyen veya eksik bırakan bir kanun hükmünün, âdil olduğu savunulamayacaktır. Bu kapsamda, adil bir hukuk sisteminin oluşturulması açısından, toplumun vicdanı ve toplumsal değerler ile etik kuralların birlikte düşünüldüğü yasal düzenlemelerin yapılması gerekmektedir.107 Toplumun beklentisi, suçu işleyen failin, suçla orantılı ceza alması ve suçu işledikten sonra gösterdiği şekli tutum ve davranışların, cezada bir indirim olarak uygulanmamasıdır.108 SONUÇ Ceza yargılamasının temel öğelerinden biri olan cezalandırma kavramı, toplumsal düzenin sağlanmasındaki en önemli araçlardan biri olarak görülmektedir. Bu aracı, yasaların belirlediği ilkeler çerçevesinde uygulayacak olan süjeler ise verdiği kararları denetime tabi olan ve hukuka ve vicdana göre karar vermek zorunda olan hâkimlerdir. TCK sisteminde, temel cezanın belirlenmesi açısından, Kanun’un 61. maddesinde belirtilen şartlara göre karar veren hâkim, yine yasada 106 Çakmut/Zafer/Centel, s. 561. 107 Cesare Beccaria, Suçlar ve Cezalar Hakkında, (Çeviren: Sami Selçuk), 2. Baskı, İmge Yayınevi, Ankara, 2010, s. 31.; Adalet kavramı için bkz. Platon, Politeia, Samtliche Werke, Band V, hrsg.von H.Karlheiz, Franhfurt amMain 1991. s. 10 vd.; Arıstotales, Nikomaische Ethik, hrsg. von P. Gohlke, Buch V 29 a b, Paderborn 1956. 108 Yasemin Işıktaç, Adalet Psikolojisi, 1. Baskı, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2013, s. 10 vd.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1