Türkiye Barolar Birliği Dergisi 163.Sayı

220 <aUJÕWa\ 'aLUHOHULnLn .XUXPVaO 3HUIRUPanVÕnÕn 3anHO 9HUL =aPan 6HULVL $naOL]OHUL LOH İş görenlerin etkinliğini ve verimliliğini etkileyen birçok faktör bulunmaktadır. Bu faktörlerin bazıları çalışanların sağlığını ve memnuniyet düzeylerini olumsuz yönde etkileyebilmektedir. Çalışanların özelliklerinin ve limitlerinin bilinmesi, bu durumlara yönelik önlemlerin alınmasıyla verimlilikleri artabilmektedir. Genel olarak çalışanların çalışma düzeylerine etki eden farklı baskılar iş yükü olarak tanımlanmaktadır.22,23 İş yükü çalışanın iş yaşamındaki görev yoğunluğuna işaret eden, çalışanların stres kaynağı olarak düşünülen, daha hızlı öğrenmesi ve gelişmesi için fırsat olarak görülen bir kavramdır.24 Aşırı iş yükü ise, çalışandan az bir kaynak ile çok kısıtlı bir zaman içerisinde çok fazla görevi yerine getirmesi talep edildiğinde ortaya çıkan bir durum olarak görülmektedir.25 Leung ve Chang’a göre (2002) aşırı iş yükü, çalışanın bir işi başarmak için elinde bulunan mevcut kaynakların ve zamanın o iş için yetmemesi durumu olarak tanımlanmaktadır.26 İş görene düşen iş yükünün, dikkatin azalması, tepki süresinin uzaması, görevlerin tam olarak yerine getirilememesi, stres duygusu, yorgunluk ve performansta azalma hissi gibi faktörler ile de yakından ilişkili olduğu düşünülmektedir27 ve araştırmalarda aşırı iş yükü ile iş belirsizliği gibi durumların iş stresini arttırdığı tespit edilmiştir.28 İş yükünün artmasına paralel olarak verimlilik ve iş kalitesinin azaldığı bilinmektedir. Bu durum farklı birçok olumsuz faktörün orta22 Metin Dağdeviren/Ergün Eraslan/Mustafa Kurt. “Çalışanların Toplam İş Yükü Seviyelerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Model ve Uygulaması”, Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, 2005, C. 20, S. 4, s. 518. 23 Semra Demirkaya, “Hastanede Acil Serviste Çalışan Sağlık Personelinin İş Yükü ve Tükenmişlik Sendromu İlişkisi”, Beykent Üniversitesi İşletme ABD., Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2014. 24 Öznur Gökkaya, “Yerel Yönetimlerde İş-Yaşam Dengesi ve Çalışan Davranışı İlişkisinin İncelenmesi: Kocaeli Belediyeleri Örneği”, Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırmalar Dergisi, 2014, C. 2, S. 3, s. 3. 25 Saira Ashfag/Zahid Mahmood/Ahmad Mehboob, “Impact of Work-Life Conflict and Work over Load on Employee Performance in Banking Sector of Pakistan”, Middle-East Journal of Scientific Research, 2013, C. 14, S. 5, s. 688-695. 26 Alicia S. M. Leung/Ludwig M. K. Chang, “Organizational Downsizing: Psychological Impact on Surviving Managers in Hong Kong”, Asia Pacific Business Review, 2002, C. 8, S. 3, s. 76-94. 27 Diyar Akay/Metin Dağdeviren/Mustafa Kurt, “Çalışma Duruşlarının Ergonomik Analizi”, Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 2005, C. 18, S. 3, s. 73-84. 28 P. Vanishree, “Impact of Role Ambiguity, Role Conflict and Role Overload on Job Stress in Small and Medium Scale Industries”, Research Journal of Management Sciences, 2014, C. 3, S.1, s. 10-13.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1