274 )HdHUaO $OPan $na\aVa 0aKkHPHVL gUnH÷LndH 8OXVaO 0aKkHPHOHU YH $YUXSa 0aKkHPHOHUL Federal Alman Anayasa Mahkemesi bu yaklaşım içinde AİHM ile diyalog içindedir. Anayasa Mahkemesi AİHM’nin insan hakları konusunda farklı sonuçlar doğurabilecek yeni içtihatları muvacehesinde yeniden anayasa şikâyeti yapılabileceğini kabul etmektedir.16 Bu şekilde AİHM Federal Alman Anayasa Mahkemesi için mülâhazalarını ve gerekçelerini değerlendirmelerine esas kabul ettiği bir diyalog partneri haline gelmiştir. AB Divanı AİHM’den sahip olduğu rol nedeniyle Avrupa’da tüm konvansiyon devletlerinde yüksek bir insan hakları standardı yaratmasını değil, Konvansiyon tarafı tüm devletlerin ülkelerinde insan hakları alanında asgari bir standart oluşturmasını beklemektedir.17 Federal Alman Anayasa Mahkemesi ve AİHM arasındaki diyalog bu bağlamda pozitif olarak gelişmiştir. Federal Alman Anayasa Mahkemesi spekülasyona açık birçok durumda Strasburg Mahkemesine nazaran farklı hukuki görüş kabul etmiş ve uygulamıştır.18 Konvansiyon devletlerinin temel hakların korunması alanında sahip olduğu ulusal özellikler AİHM’nin “margin of appreciation” yaklaşımı ile kendi içtihadını oluşturmaktan geri durmasına yol açtığı görülmektedir.19 IV- Bölgesel Temel Haklar Alanında İş birliği Bölgesel temel haklar oldukça sık görülmektedir. Avrupa Temel Haklar Şartı örneğin çok sayıda sosyal temel haklar ve kapsamlı eşitlik hakları içerirken, Alman Anayasası’nın da dahil olduğu birçok anayasa bu tür hakları içermemektedir.20 Temel hakları ilgili halkın tarihi tecrübesi ışığında oluşan anayasalar için aynı durum geçerlidir. Örneğin GG’de basın özgürlüğü çok kapsamlı olarak korunurken, memurlara kamu alanında çalışan bir grup olarak özel temel haklar verilirken, işçilerin çalışma koşulları ve ücret tarifesi geleneksel olarak işverene 16 BVerfGE 128, 326, 364 vd. 17 Grabenwarter, Christoph/Pabel, Katharina, Europäische Menschenrechtskonvention, 5.Aufl. 2012, §3, Rn.11 18 BVerfGE 92, 91, 107 vd. (“Fernverkehrabgabe”); BVerGE 120, 180 (“Caroline von Monaco III”); krşt.: BVerfGE, NVwZ 2004, s.852, 853 vd. 19 EGMR (Europäischer Gerichtshof für Menschenrechte), 7.12.1976-5403/72 (Handyside/Großbrittanien), z.47 vd.; krşt.: Grabenwarter/Pabel §18, Rn.20 vd. 20 Avrupa Temel Haklar Şartı’nın IV. bölümünde yer alan 27-38.maddelerinde yer alan haklar. Avrupa Temel Haklar Şartı’nın III.bölüm 20-26 maddeleri.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1