24 .aPXVaO $Oanda .aPHUaOÕ ø]OHPH 6LVWHPOHULnLn +XkXka 8\JXnOX÷X h]HULnH BLU 'H÷HUOHndLUPH lik” değerlendirmesini yaparken; hakka yapılan müdahalenin amacı, gerekliliği ve müdahalenin kendisini değerlendirmektedir. Bu bağlamda; müdahalenin meşru amaçla orantılı bir şekilde yapılıp yapılmadığı ve bu noktada oluşturulan gerekçelerin yeterli olup olmadığını da inceleme altına almaktadır.84 Anayasa’nın 13. maddesinde sınırlama ölçütlerinden biri olarak kabul edilen “demokratik toplum düzeninin gereklerine uygunluk” ifadesi, AİHS’in 8. maddesine benzer bir sınır çizmektedir. Demokratik toplum düzeninin gerekleri, sadece Anayasa’nın çizmiş olduğu sınırlar değil; çağdaş demokratik değerleri barındıran evrensel ölçütler göz önüne alınarak belirlenmelidir.85 AYM de demokratik topluma ilişkin ölçütünü; çoğulculuk, hoşgörü ve açık fikirlilik olarak belirlemiş ve demokrasileri; hak ve özgürlüklerin en geniş ölçüde korunduğu rejimler olarak tanımlamıştır.86 Çoğulculuğun temelinde olumlu kabul edilecek bilgi ya da fikirler değil kimi zaman rahatsız edecek bilgi ve fikirlerin ifade edilmesi yatmaktadır. Bu nedenle AİHM, sahip olunan amaç ve yapılan müdahale arasında orantılılığa vurgu yapmaktadır. Örneğin, bir başvuruda AİHM, barışçıl bir yolla gerçekleştirilen afiş dağıtmaktan ibaret bir eyleme yapılan müdahalenin demokratik bir toplumda gerekli görülemeyeceğini ifade etmiştir.87 Bu başvuruda, Mahkeme, söz konusu müdahalenin açıkça gerekçelendirilmediğine özellikle vurgu yapmıştır. E. Kameralı İzleme Sistemine Yönelik Bazı Ülkelerdeki Uygulamalar 1. İngiltere İngiltere her ne kadar kamusal alanda kameralı izlemenin en yaygın kullanıldığı ülkeler arasında yer alsa da ülkede bu alana özgü bir yasal düzenleme bulunmamaktadır. Ancak, Özgürlüklerin Korunması Kanunu’nun (Protection of Freedoms Act-2012) 29. maddesinde; ka84 AİHM’in 26 Nisan 1979 tarihli Sunday Times/Birleşik Krallık (6538/74 başvuru numaralı) kararı. 85 Özbudun, s. 116.; Atar, s. 144. 86 Anayasa Mahkemesi’nin 5 Kasım 2014 tarihli Özkan Kart (2013/1821 başvuru numaralı) kararı. 87 AİHM’in 31 Ekim 2006 tarihli Tüzel/Türkiye (71459/01 başvuru numaralı) kararı.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1