Türkiye Barolar Birliği Dergisi 164. Sayı

148 Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Ticareti Suçunda (TCK m. 188/3) Delillerin Toplanması ve ... mamaktadır. Kanuna aykırı söz konusu uygulamalar sonucu elde edilen delillerin hukuka aykırı oldukları ve hükme esas alınamayacakları açıktır. Öte yandan, uzmanlık gerektiren ve ilgili birim dışındaki genel kolluk kuvvetlerinin dahi yetkin olmadığı narkotik konusundaki soruşturma işlemlerini bekçilerin yapmaları delil kayıplarına da neden olabilmektedir. Bu itibarla, Yargıtay’ın konuya ilişkin olarak vereceği kararlarla, çarşı ve mahalle bekçilerini uygulamada 7245 sayılı Kanun sınırlarına çekmesi beklenmektedir. 2. Güven Alımlarıyla Elde Edilen Deliller Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti suçlarına ilişkin olarak delil elde etme ve fail belirleme amacıyla uygulanan yöntemlerden biri de görevlilerin alıcı kılığına girerek madde satıcılarından güven alımı yapmalarıdır. Yargıtay’a göre, CMK’nın 139. maddesi uyarınca hakim kararıyla görevlendirilmiş gizli soruşturmacı ya da 160 ve devamı maddeleri uyarınca Cumhuriyet savcısının emri doğrultusunda görevlendirilmiş gizli soruşturma yapan adli kolluk görevlisi olabilecek olan söz konusu görevlilerin elde ettiği delillerin hukuka uygun kabul edilerek hükme esas alınabilmeleri için, bu görevlilerin güven alımlarında suça azmettirme veya teşvik yönünde fiilleri gerçekleştirmemeleri gerekmektedir.97 Konuyu, diğer hukuka aykırı delil başvurularında olduğu gibi esas itibariyle AİHS’in 6. maddesinde düzenlenen adil yargılanma hakkı kapsamında değerlendiren AİHM’in içtihatları da bu yöndedir.98 Bu itibarla, güven alımı yapan görevlilerin, sınırlarına çok dikkat etmeleri son derece önemli olup, yönlendirme, öncü olma, kişilerin madde bağımlılığından faydalanma gibi davranışlar içine girmelerinin elde ettikleri delilleri hukuka aykırı hale getireceği açıktır. Buna karşılık uygulamada görevlilerin, kişiyi ikna ederek evinden alıp araçla bir satıcıya götürdükleri ve kendilerine madde satın aldırdıkları örneklere rastlanabilmektedir. Bu kapsamda, bağımlı olan şüphelilerin, ilgili kişilerin görevli olduklarını anladığı ancak maddeye ihtiyacı olduğu için tekliflerini kabul ederek kendilerine madde temin ettiği ve içinden de alıp kullandığı şeklinde savunma yaptıkları görülebilmektedir. 97 Yargıtay CGK 30.01.2020, 2017/724 E.-2020/41 K.; 30.06.2015, 2015/229 E.- 2015/260 K.; 12.05.2015, 2014/454 E.-2015/156 K sayılı kararlar.; Yargıtay 10. CD. 27/10/2021, 2021/1515 E.-2021/10746 K. 98 Reid, s. 139 vd.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1