212 Yapay Zekâ Tarafından Üretilen Fikir ve Sanat Ürünlerinin Korunması hareket” düşüncesi yatmaktadır.20 Bu fikir doğru olsa da günümüzde teknolojinin öngörülemez şekilde ilerlemesi ve insan zekâsından daha güvenilir sonuçlar veren yapay zekâ teknolojilerinin ortaya çıkması bu tanımın değişmesine yol açmaktadır.21 Örneğin, yapay zekâ kavramının tarihteki ilk yaratıcısı kabul edilen John McCarthy, yapay zekâ için insan davranışlarının makinelere de öğretilmesi tanımını yapmıştır.22 Günümüzde ise yapay zekânın insan zekâsından üstün hale geldiğine yönelik tartışmalar, yapılan tanımları alt üst etmektedir. Bütün bu fikirler ışığında, kanaatimizce yapay zekâ, insan tarafından geliştirilen teknolojik ürünlere, insan davranışlarının öğretilmesi ve zekâ kavramını, öğretilen programlama sayesinde geliştirmesidir. Bu kapsamda yapay zekâ; öğrenme, problem çözme ve yorumlama gibi insan işlevlerini taklit etmesi olarak da tanımlanabilir.23 Yapay zekâ kavramı hakkında toplumda ise kavram karmaşası yaşanmaktadır.24 Yapay zekâ denilince genelde bir cismani varlık olarak robot düşünülmektedir. Yapay zekâ tanımı, robot kavramını da içine alır. Aslında bu durum yapay zekâ kavramının dar anlamda yorumlandığını gösterir. Hâlbuki yapay zekâ, günlük hayatımızda kullandığımız telefonlarımız, bilgisayarlarımız ve hatta ev eşyalarımızda bile kendini gösterir. Örneğin akıllı telefonlarımız aracılığıyla gönderilen mesajlarda boş mesaj gönderilmesi halinde uyarı vermesi, ekranın belli bir süre sonra kendiliğinden kapanması, çamaşır makinelerinin suyu algılamadığı zaman çalışmaması, iPhone telefonlarda yardımcı asistan Siri örnek olarak gösterilebilir. 20 Bu yönde görüş için ayrıca bkz; Barış Gözübüyük, “Yapay Zekânın Meydana Getirdiği Fikri Ürünlere İlişkin 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunundaki Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Kırıkkale Hukuk Mecmuası, C.1, S.1, sf. 58. 21 Cannur Ercan, “Robotların Fiillerinden Doğan Hukuki Sorumluluk Sözleşme Dışı Sorumluluk Hallerinde Çözüm Önerileri”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 2019, S.40; Lämmel/Cleve, Künstliche Intelligenz, München 2008, s. 14 (Bkz. Günther, s. 24, dn. 49). 22 Nils Nilsonn, “Yapay Zekâ/Geçmiş ve Geleceği”, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, B.1, İstanbul 2019, sf. 8. 23 Russel, Stuart, “Artificial Intelligence: A Modern Approach”, Pearson Education Limited, New Jersey 2009, sf. 22. 24 Seda Kara Kılıçarslan, “Yapay Zekânın Hukuki Statüsü ve Hukuki Kişiliği Üzerine Tartışmalar”, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 2019/2, Y.4, sf. 366.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1