296 Sağlık Mensuplarının Mali Sorumluluk Sigortalarına Yönelik İsimden Kapsama Bir Eleştiri 3. Hemşireler Hemşirelik mesleğinin tanımına dair Türkiye Mevzuatında hukuki bir metin bulunmamaktadır. Kalabalık, hemşirelik mesleğini, “bireyin, ailenin, toplumun sağlığını korumak, yükseltmek, geliştirmek ve hastalık halinde iyileştirme amacına yönelik hizmetlerin; planlanması, örgütlenmesi, uygulanması, değerlendirilmesinden ve bu hizmetleri yerine getirecek kişilerin eğitiminden sorumlu, bilim ve sanattan oluşan bir sağlık disiplini” şeklinde tanımlamıştır.118 Hemşirelik Yönetmeliği’nin 5. maddesine göre, hemşirelik hizmetleri; birey, aile, grup ve toplumun sağlığının geliştirilmesi, korunması, hastalık durumunda iyileştirilmesi ve yaşam kalitesinin artırılması amacıyla hemşirenin yerine getirdiği bakım verme, tabipçe hazırlanan tıbbi tanı ve tedavi planının oluşturulması ve uygulanması, güvenli ve sağlıklı bir çevre oluşturma, eğitim, danışmanlık, araştırma, yönetim, kalite geliştirme, iş birliği yapma ve iletişimi sağlama rollerinin yanında mesleki eğitimle kazanılan bilgi, beceri ve karar verme yeteneklerini kullanarak, insanlara yaşadıkları ve çalıştıkları her ortamda doğum öncesinden başlayarak yaşamın tüm evrelerinde meslek standartları ve etik ilkeler çerçevesinde sunduğu hemşirelik bakımını ve hemşirelik hizmetlerinin ve bu hizmetlerden sorumlu insan gücü kaynaklarının, diğer kaynakların ve bakım ortamının yönetimi ile risk yönetimini kapsamaktadır. Gökcan, hemşireyi, hasta sağlığı ve bakımıyla ilgili sağlık mesleğini icra eden kişi şeklinde tanımlamıştır.119 DSÖ’ye göre, profesyonel hemşireler, bağımsız olarak veya tıp doktorları ve diğerleriyle ekipler halinde çalışarak hastaların hemşirelik bakımının planlanması ve yönetiminden sorumludurlar. Hemşirelik yardımcı profesyonelleri ise temel hemşirelik ve kişisel bakım sağlar ve genellikle tıp, hemşirelik veya diğer sağlık profesyonellerinin gözetimi veya desteği altında çalışırlar.120 Hemşirelik, her yaştan, aileden, gruptan ve topluluktan, hasta ya da sağlıklı ve tüm ortamlardaki kişilerin bağımsız ya da iş birliği hâlinde bakımını kapsar ve sağlığın geliştirilmesini, hastalıkların önlenmesini ve hasta, engelli ve ölmekte olan insanların bakımını içerir. DSÖ, savunuculuk, güvenli bir ortamın teşviki, hasta ve sağlık hizmetleri 118 Kalabalık, “Ebe ve Hemşirelerin Sorumluluğu”, s. 334. 119 Gökcan, Tıbbi Müdahaleden Doğan, s. 78. 120 World Health Organization, State of the World’s Nursing 2020: Investing in Education, Jobs and Leadership, Geneva, WHO Publications, 2020, s. 108.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1