301 TBB Dergisi 2023 (164) Ertunç MEGA ra uygun olarak tıbbın sınırları içinde gerçekleştirilen fizikî ve ruhî girişimi, [ifade eder.]” şeklinde tanımlanmıştır ve klinik psikologlar tarafından uygulanan psikoterapi, duraksamaksızın, bir tıbbi müdahaledir. Yukarıda sayılan görev, yetki ve sorumluluklar açısından değerlendirildiğinde klinik psikologların tıbbi müdahalelerden, tek başına sorumlu oldukları birçok husus olduğu açıktır. Her ne kadar klinik psikologların dikkat ve özen yükümlülüklerinin ihlalinin tazminat ve ceza sorumluluğu doğurduğu konusu Türk öğretisinde sık çalışılan bir konu olmasa da bu meslek grubunun gerek sorumlulukları132 gerekse sorumluluk sigortaları133 hususu evrensel literatürde 1970’lerden başlayarak akademik çalışma konusu olmuştur. Hatta, Hampton, 1984 yılında yayınladığı makalesinin girişinde psikoterapistlere karşı artan davaların bir vakıa olduğunu belirtirken, bu disiplinde bakım standartlarının son derece dinamik olduğu gerekçesiyle, mahkemelerin doğru veya hatalı uygulamaların saptanması konusunda zorlandıklarını vurgulamıştır.134 5. Dil ve Konuşma Terapistleri Dil ve konuşma terapisi mesleğinin tanımına dair Türkiye Mevzuatında hukuki bir metin bulunmamaktadır. Dil ve konuşma terapisti 132 Kenneth S. Pope, Henry N. Simpson ve Myron F. Weiner, “Malpractice in Outpatient Psychotherapy”, American Journal of Psychotherapy, 1978, C. 32, S. 4, s. 593602; Patrick H. DeLeon ve Mark Borreliz, “Malpractice: Professional Liability and the Law”, Professional Psychology: Research and Practice, 1978, C. 9, S. 3, s. 467-477; William P. Isele, “Malpractice Liability of the Mental Health Professional”, Professional Psychology: Research and Practice, 1975, C. 6, S. 4, s. 399-412; Lyle D. Schmidt, “Some Legal Considerations for Counseling and Clinical Psychologists”, Journal of Counseling Psychology, 1962, C. 9, S. 1, s. 35-44; Leonard J. Haas ve Don Fennimore, “Ethical and Legal Issues in Professional Psychology: Selected Works 1970-1981”, Professional Psychology: Research and Practice, 1983, C. 14, S. 4, s. 540-548; Herbert Dörken, “Malpractice Claims Experiences of Psychologists: Policy Issues, Cost Comparisons with Psychiatrists, and Prescription Privilege Implications”, Professional Psychology: Research and Practice, 1990, C. 21, S. 2, s. 150-152. 133 Joseph L. Nellis, “Comments on Professional Liability Insurance and the Psychologist”, Professional Psychology: Research and Practice, 1975, C. 6, S. 3, s. 272-274; Rogers H. Wright, “Psychologists and Professional Liability (Malpractice) Insurance: A Retrospective Review”, American Psychologist, 1981, C. 36, S. 12, s. 1485-1493; Alvin E. White ve Ruth B. Gross, “Professional Liability Insurance and the Psychologist”, Professional Psychology: Research and Practice, 1975, C. 6, S. 3, s. 267-271. 134 Lawrence P. Hampton, “Malpractice in Psychotherapy: Is there a Relevant Standard of Care?”, Case Western Reserve Law Review, 1984, C. 35, S. 2, s. 251.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1