Türkiye Barolar Birliği Dergisi 164. Sayı

38 Çocuk Hakları Komitesine Bireysel Başvuru Usulü Üzerine Bir Değerlendirme 6. Başvurunun Açıkça Temelsiz Bulunmaması ve Yeterince Kanıtlanması (7/f) Başvuruların kabul edilmez bulunmasının en yaygın sebeplerinden birisi iddiaların temellendirilmemesi ve yeterince kanıtlanmamış olmasıdır.167 Söz konusu kabul edilmezlik nedeninin, yukarıda yer alan diğer nedenlerden farkı, Komitenin kabul edilebilirlik aşamasında, işin esasına girmek durumunda kalmasıdır. Tüm bireysel başvuru öngören Sözleşme sistemleri açısından böyle bir kabul edilebilirlik kriterinin bulunmasının nedeni, temeli olmayan başvuruların ilk aşamada elenerek, zaman kaybının önlenmesidir.168 Başvurunun açıkça temelsiz olmasının temel nedenleri, yeterince kanıt olmaması, açıkça ihlalin bulunmaması veya Sözleşmeye aykırı olmayan olayların başvuru konusu yapılmasıdır.169 Belirtmek gerekir ki olayların ve kanıtların incelenmesi ve iç hukukun yorumu ulusal makamların yetki alanındadır; yeter ki bu değerlendirme keyfi olmasın ve adaletin reddi anlamına gelmesin. Finlandiya’ya karşı yapılan bir başvuruda başvurucunun ulusal Mahkeme kararına itiraz etmesi ancak bu kararın keyfi olduğunu ya da adaletin reddi anlamına geldiğini gösterememesi karşısında, Komite kabul edilmezlik kararı vermiştir.170 İddianın sadece genel olarak ortaya konması da Komite tarafından yeterli bulunmamaktadır.171 Örneğin başvurucu ve çocuklarının İsviçre’den İtalya’ya sınır dışı edilmelerine ilişkin başvuruda, başvurunun İtalya’da kötü muamele görmüş kişilere karşı yeterli psikolojik tedavi imkanlarının bulunmadığına ilişkin yönü, iddiayı kanıtlayacak kanıt sunulmaması nedeniyle açıkça temelsiz nitelikte bulunmuştur.172 167 Doek, Individual Communications, s. 49. 168 Practical Guide on Admissibility Criteria, s. 72 vd; Gölcüklü/Gözübüyük, s. 97. 169 J.G. Merrills J.G-Robertson, A.H, Human Rights in Europe, A Study of the European Convention on Human Rights, Manchester-2001, s. 311; Gölcüklü/Gözübüyük, s. 97; Practical Guide on Admissibility Criteria, s. 73 vd. 170 X (author), Y and Z. (victims) v. Finland (C. No. 6/2016), p. 9.8. 171 V.A. (author) and E.A. and U.A. (victims) v. Switzerland (C. N. 56/2018), p. 6.4. 172 p. 6.6.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1