Türkiye Barolar Birliği Dergisi 165.Sayı

109 7BB 'HUJLVL ùHEnHP 1(Bø2ö/8 g1(5 ile aşkın zarar kavramlarını birbirinden ayıran önemli parametrelerden biridir. Zira temerrüt olgusunun gerçekleşmesinde kusur koşulu önemli olmadığı gibi temerrüt faizi de temerrüdün kusura bağlı olmayan sonuçlarından biridir. Para bir ödeme aracı olmasının yanı sıra ayrıca bir yatırım aracı olduğu için, temerrüt faizi alacaklının paranın kullanma karşılığı olan faizinden yoksun kalması nedeniyle uğradığı asgari zarar kalemini karşılamaktadır. Bu nedenle kusur koşulu aranmaksızın, alacaklı zarara uğramış gibi kabul edilmekte ve bu zararın asgari ölçüde temerrüt faizi ile karşılanması amaçlanmaktadır.16 Buna karşın aşağıda açıklanacağı üzere, aşkın zarara hükmedilebilmesinin koşullarından biri, borçlunun kusurudur.17 Benzer şeklide, temerrüt faizi ödenmesi için alacaklının zarara uğraması da şart olmayıp,18 bu husus da temerrüt faizini aşkın zarardan ayıran bir diğer önemli ölçüttür.19 Bu kapsamda alacaklı hiçbir zarar görmemiş veya uğranılan zarar belirlenen temerrüt faizi miktarından az olsa bile, alacaklı belirlenen orandaki temerrüt faizini talep hakkına sahiptir. Bu talep karşısında borçlu, alacaklının zararının daha az olduğunu ispat ederek temerrüt faizi ödemekten imtina edemez.20 mümkün değildir. Eren, s. 1226; Barlas, s. 172; Antalya, 2019, N. 2634; Oğuzman/ Öz, N. 1624 vd.; Tümerdem, s. 168; Çetin, s. 39, 46 vd.; Kılıç Öztürk, s. 87; Reisoğlu, 2012, s. 374-375; Gümüş, s. 928-929. 16 Kılıç Öztürk, s. 86; Rona Serozan,“Paranın Alım Gücünün Düşmesine Bağlı Kayıpların Karşılanmasında Eşitsizlikler”, İÜMHAD, Cilt: 20, 1996, s. 44; Ayşe Havutçu, Tam İki Tarafa Borç Yükleyen Sözleşmelerde Temerrüt ve Müspet Zararın Tazmini, İzmir 1995, s.39. 17 Kılıçoğlu, s. 898; Tümerdem, s. 167. 18 Temerrüt faizi hususunda, bu durumun alacalıya zarar verdiğinin kanun koyucu tarafından aksi ispat edilemez bir karine olarak kabul edildiği, bu nedenle özel olarak alacaklının zararının varlığının ispatını gerektirmediği hususunda bkz. Havutçu, s. 38 vd.; Eren, s. 1224; Akçaal, s. 1072; Hatice Esra Saltoğlu Arap, Tam İki Tarafa Borç Yükleyen Sözleşmelerde Borçlunun Temerrüdü, Yüksek Lisans Tezi, ÇÜSBE, 2018, s. 58; Yargıtay da bu hususu “…Temerrüt (gecikme) faizi, borçlunun para borcunu zamanında ödememesi ve temerrüde düşmesi üzerine kanun gereği kendiliğinden işlemeye başlayan ve temerrüdün devamı süresince varlığını sürdüren, alacaklının zararının varlığını ve miktarını ve borçlunun kusurunu ispat zorunda kalmaksızın borçlunun ödediği ve miktarı yasalarla belirlenmiş asgari, maktu bir tazminattır…” şeklinde ifade etmektedir. Bkz. Y. 3. HD. E. 2017/3498 K. 2017/3968. 19 Eren, s. 1224; Özmen/Aktaş, s. 44. 20 Çetin, s. 37; Barlas, s. 133; Kılıç Öztürk, s. 86.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1