144 øş .a]aVÕ YH 0HVOHk +aVWaOÕ÷Õ 6LJRUWaVÕ BakÕPÕndan .RURnaYLUV g]HOLndH 6aOJÕn lardan G’nin kocası, diğerlerinin babası olan sigortalının işletme şefi olarak görevlendirildiği, 17.12.2004 tarihinde arazideki elektrik hatlarındaki arızaların giderilip, saat 15.00 sıralarında işyerine dönülmesi sırasında, rahatsızlanarak hastaneye götürüldüğünde geçirdiği kalp krizi sonucu hastaneye ulaştırılmasından önce öldüğü, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından ölüm olayının iş kazası olarak kabul edilmemesi nedeniyle, açılan dava üzerine Ankara 11. İş Mahkemesi’nin 10.04.2008 gün ve 2006/275 E., 2008/219 K. sayılı ilamıyla sigortalının kalp krizi sonucu ölümü olayının iş kazası olduğunun tespitine karar verdiği ve kararın onanarak kesinleştiği, diğer bir ifade ile olayın iş kazası olduğu konusunda uyuşmazlık bulunmadığı anlaşılmıştır”14 içtihadında da görüleceği üzere sosyal güvenlik hukuku anlamında bir iş kazası mevcuttur. Bununla birlikte bireysel iş hukuku anlamında ise işverenin iş kazası ve meslek hastalığından dolayı hukuki sorumluluğun doğumu için; işçiyi gözetme borcuna aykırı davranması, bir kaza veya hastalığın ortaya çıkması, kaza veya hastalık sonucunda bedensel veya ruhsal bir zarar oluşmasının yanı sıra; görülen iş ve kaza arasında da illiyet bağı kurulması gibi daha ağır şartların olduğu görülecektir.15 Bir başka söyleyişle bireysel iş hukuku bakımından iş kazalarında hukuki sorumluluk kusura dayalı bir sorumluluk olup iş kazalarından işverenin ve diğer kişilerin sorumluluğuna gidilebilmesi için ilgili kişilerin kusurlu olmaları gerekmektedir.16 Bu bağlamda işverenin işçiyi gözetme borcu kapsamında gerekli tedbirleri aldığı ve kendisine herhangi bir kusur atfedilemeyecek bir halde meydana gelen kaza sosyal güvenlik hukuku boyutuyla iş kazası olarak nitelenip sigortalıya Kurumca gerekli yardımlar yapılabilecekken bu halde bireysel iş hukuku anlamında işverenin sorumluluğu yoluna gidilmemesi mümkündür. 14 Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, Esas: 2012/21-1121, Karar: 2013/386, http:// www.kazanci.com/kho2/ibb/giris.html 15 Ayşe Ledün Akdeniz, “İşverenin İş Kazası ve Meslek Hastalığından Doğan Zararlardan Sorumluluğunun Niteliği”, İÜHFM, C. LXXII, S. 2, 2014, s. 3-29, s. 9.; Ayrıca iş kazalarında hukuki sorumluluğun kaynağı hususunda ayrıntılı bir değerlendirme için bkz., Ali Güzel/Deniz Ugan Çetinkaya, “İşverenin İş Kazasından Doğan Sorumluluğunun Niteliği ve Sınırları”, Çalışma ve Toplum, Sayı:34, 2012, 157-188, s. 168 ve devamı. 16 Mustafa Özen, “İş Kazalarında Hukuki, Cezai ve İdari Sorumluluk”, Ankara Barosu Dergisi 2015/2, s. 215-254, s. 225; Lütfi İnciroğlu, İş Sağlığı ve Güvenliğinde İşçi Ve İşverenin Hukuki ve Cezai Sorumlulukları, İstanbul 2008, s.95.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1