285 7BB 'HUJLVL 0XKaPPHW g=(.(6 (IH ',5(1ø6$ rüşü hâkimin hukuk bilgisiyle çözmesinin mümkün olmadığı, teknik ve bilimsel uzmanlık gerektiren hususlarda hazırlandığından, alanında uzman bir kişiden dava konusuyla ilgili alınan bilimsel mütalaanın yargılamada dikkate alınmaması, adil yargılanma hakkının ve bu hakkın medenî usûl hukuku bakımından en önemli yansımalarından olan hukukî dinlenilme hakkını ihlâl sayılır.42 Bu da mümkün değilse, en azından baro temsilcilerinin oluşturulacak gönüllü avukatlar ve teknik ekiplerle enkazdan örnek alıp saklaması, mümkün olduğunca bunu yukarıdaki usûlle yapması yoluna gidilebilir. Bu ve yukarıda belirtilen yöntem, Avukatlık Kanunu’nun ikinci maddesindeki delil toplama yetkisi kapsamında değerlendirilebilir. Unutmamak gerekir ki, açılacak bu davalarda kural olarak takdiri deliller, yani ispata elverişli her türlü delil kullanılabilecektir. Durumun ispatı için her türlü delil kullanılabileceği için, mümkün olduğunca, şartların uygunluğuna göre ne kadar delil toplanabilirse o kadar önemli ve ilerdeki yargılamalar için yararlı olacaktır. Burada sorun delilin ne kadar güvenilir şekilde elde edildiği ve durumu ispata elverişliliğidir. İ. İSPAT VE DELİLLERE İLİŞKİN BAZI TEMEL TESPİTLER 1. İspat Hakkı ve İspata İlişkin Yükler Bakımından Değerlendirme Bu davalarda, davacı mağdurların iddia yükü ile belirli ölçüde (bina, malik veya kullanan olma, zarar görme gibi) temel konularda somutlaştırma yükü bulunmaktadır. Yani, özellikle zarara veya talebe esas olan vakıalar, bunlara ilişkin talepleri ortaya koymak davacı tarafın üzerindedir.43 Keza bu konuda davalıların tespiti ile davalıların belirtilmesi, en azından olaya ilişkin temel somutlaştırmanın (örneğin, yıkılan bina, ortaya çıkan zararlar vb.) asgarî ölçüde yapılması gerekecektir. Başka bir ifadeyle davacının vakıa unsurlarını eksiksiz bir biçimde tamamen değil, talebi belirlemeye yetecek derecede önemli 42 Hukukî dinlenilme hakkının unsurlarına ilişkin olarak bkz. Özekes, Hukukî Dinlenilme Hakkı, s. 86 vd. 43 Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 238; Atalı/Ermenek/Erdoğan, s. 360; Arslan/Yılmaz/Taşpınar Ayvaz/Hanağası, s. 334; Görgün/Börü/Kodakoğlu, s. 421; Taner Emre Yardımcı, Hukuk Yargılamasında Somutlaştırma Yükü, İstanbul 2017, s. 57.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1