313 TBB Dergisi 2023 (165) A. Füsun ARSAVA yon prosedür olarak bir dönemeç teşkil etmiştir.30 AB Temel Haklar Konvansiyonu’nun 2/3’ünün Avrupa yurttaşlarının temsilcilerinden oluştuğu (Avrupa Parlamentosunun, ulusal parlamentoların temsilcileri) dikkate alındığı takdirde AB yurttaşlarının Temel Haklar Şartı bağlamında Avrupa “pouvoir constituant”ı olarak ortaya çıktığının reddedilmesi mümkün gözükmemektedir.31 2. Nice ve sonrası AB Temel Haklar Konvansiyonu’nun Avrupa halklarını kuşatan karakteri Konvansiyon yönteminin devam etmesine yol açmıştır. Aralık 2000’de yapılan Nice zirvesinde bir yıl içinde 4 önemli konuda çalışma yapılması kararlaştırılmıştır: 1) Birlik ve üye devletlerin yetki alanlarının tayini; 2) kurucu anlaşmaların basitleştirilmesi; 3) AB Temel Haklar Şartının kurucu anlaşmalara monte edilmesi; 4) ulusal parlamentoların AB’deki yeri.32 3. Laeken 14-15 Aralık 2001 tarihli Laeken zirvesinde kabul edilen AB’nin geleceğine ilişkin deklarasyon Brüksel Anayasa Konvansiyonu için dayanak oluşturmuştur. AB’nin geleceğine ilişkin Laeken deklarasyonunda bir anayasa Konvansiyonu’nun oluşturulması için yöntem tespit edilmiştir.33 AB’nin geleceğine ilişkin Laeken deklarasyonunda öngörülen Konvansiyon (Fransa eski devlet başkanı Giscard d’Estang, Italya eski başbakanı Amato ve Belçika eski başbakanı Dehane, üye devlet ve hükümet başkanlarının 15 temsilcisi, ulusal parlamentolardan 30 temsilci, Avrupa Parlamentosunun 16 temsilcisi ve Komisyonun 2 temsilcisi) toplam 66 üyeli bir platform olarak teşkil edilmiştir. Konvansiyona aday devletlerin de toplam 39 temsilciyle gözlemci olarak katılması kabul edilmiştir. Konvansiyonda temsil olanağı diğer Topluluk/Birlik organlarının her biri için de (Sayıştay ve ATAD hariç 30 Peter J. Tettinger, “Die Charta der Grundrechte der Europäischen Union”, NJW 2001, s.1010 vd. 31 Ayşe Füsun Arsava, “Nice Antlaşmasının Getirdikleri”, Avrupa Çalışmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı 2, Ankara (2002), s.26 vd. 32 Ayşe Füsun Arsava, “Nice Antlaşması”, s.1 vd. 33 Wolfgang Wessels, “Der Konvent: Modelle für eine innovative Integrationsmethode”, Integration 2002, s.83 vd.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1