210 )iNir Ye 6DnDW (serOeri KDnunu Ye AYruSD BirOi÷i DireNWiÀeri KDSsDPÕnGD BiOgisDyDr düğü amaca uygun kullanımı için çoğaltılması veya işlenmesinin gerekli olmasıdır. Zira programın düşünülen amaca uygun kullanımı için gereklilik arz eden bir durum yoksa veya programda herhangi bir hata bulunmuyorsa, işleme ve çoğaltma bu istisna kapsamında değerlendirilemeyecektir. İkinci şart bilgisayar programının işlenmesi veya çoğaltılmasının onu hukuki yollardan elde eden kişi tarafından yapılmasıdır. Programı hukuki yollardan elde eden kişinin kim olduğu açıklanmamakla birlikte, bu kişinin programı hukuki bir işlemle, halefiyet yoluyla veya kanun gereği elde etmiş olması gerekmektedir.37 Son olarak taraflar arasında bir sözleşme varsa bu sözleşme hükümlerinin de değerlendirilmesi gerekir.38 Buradaki sözleşme ifadesinden, FSEK m. 52’de yer alan şartlara uygun olarak yapılan sözleşme anlaşılmalıdır.39 Belirtilmelidir ki Direktif m. 5(2) ve FSEK m. 38/3 “Bilgisayar programını yasal yollardan edinen kişinin programı yüklemesi, çalıştırması ve hataları düzeltmesi sözleşme ile önlenemez” hükmünü getirmiştir. O halde belirttiğimiz sözleşme hükümleriyle bu hususa ilişkin bir düzenleme ancak ve ancak hata düzeltme dâhil programın düşünülen amaca uygun kullanımı için gerekli işleme ve çoğaltmanın hangi şartlarla yapılacağına ilişkin bir düzenleme olabilir. Yanı sıra, hata düzeltme veya programın düşünülen amaca uygun şekilde kullanımı için gerekli işleme ve çoğaltmanın hukuki yollardan elde eden kişi tarafından yapılamayacağına ilişkin de olamaz. Ancak her hâlükârda yasal nüsha sahibine tanınan bu hakkın özüne ilişkin bir değişikliğin, sözleşmeyle yapılması mümkün değildir.40 37 Tekinalp, s.209 N. 158; Yavuz/Alıca/Merdivan, s. 1341. 38 Bilgisayar programlarını konu edinen birçok türde sözleşme yapılması mümkündür. Bu sözleşmeler hakkında ayrıntılı bilgi için bkz.: Nuri Erişgin, “Standart Yazılım Devrini Amaçlayan Sözleşmelerde Edimin Konusu Olarak Bilgisayar Programı”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 48, S. 1, 1999, s. 213 – 253; Nuri Erişgin, “Standart Bilgisayar Programının Son Kullanıcıya Sürekli Kazandırılmasını Amaçlayan Sözleşmenin Hukukî Niteliği”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 52, S. 4, 2003, s. 41-68; Mustafa Fadıl Yıldırım, “Bilgisayar Programlarında Akdi ve Teknik Kullanım Sınırlamaları ve Kullanıcının Hukuki Konumu”, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi VII, S. 1-2, 2003 s. 563-580; Dilşad Keskin, “Kaynak Kod (Source Code) Escrow Sözleşmesi”, TAAD 10, S. 3, 2012, s. 95128; Adem Yelmen, “Bilgisayar Programlarına İlişkin Lisans Sözleşmelerindeki Gizlilik Hükümleri Hakkında Değerlendirmeler” Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 22, S. 2, 2020, s. 991-1019. 39 Kaya, Bilgisayar Programlarının Çoğaltılması, s. 453-454. 40 Nal/Suluk(Karasu), s. 145; Yargıtay 11. Hukuk Dairesi, E. 2019/364, K. 2020/3698, 30.9.2020 (Kazancı İçtihat Bankası); “Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuş-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1