133 TBB Dergisi 2023 (168) Uygar GÜNERBÜYÜK Adli ve idari amaçla alınan parmak izlerinin aynı sisteme birlikte kaydedilmesinin ve alma nedeninin belirtilmemesinin kişiler hakkında önyargı yaratabileceği bakımından sakıncalı olduğu,10 ayrıca, kişi henüz suç şüphesi altında değilken, örneğin sürücü belgesi yenilerken kendisinden alınan parmak izinin bir soruşturmada tesadüfen aleyhine sonuç doğurabilmesinin mümkün olduğu ve bu durumun da adil olmayacağı ileri sürülmüştür.11 CMK’da, şüphelinin gözaltına alınması ile parmak izinin ancak gerekli olması halinde alınmasını ve bu verilerin soruşturma veya kovuşturma dosyasının içine konulacak olmasının düzenlenmiştir. Bu düzenlemeyle, parmak izi verilerinin otomatik olarak arşivlenmesinin önüne geçmek istendiği ancak bunun suçla mücadelede önemli bir zafiyete yol açacağı, ne var ki herhangi bir kurala dayanmayan arşivlemenin de özel hayatın gizliliği ilkesine aykırı olacağı ifade edilmiştir.12 Bunların yanında, PVSK’nın 5. maddesinde yer alan parmak izi alma nedenlerinin çok geniş kapsamlı olduğu ve toplumda hemen tüm bireylerin parmak izlerini almanın mümkün olacağı, hiçbir suça karışmamış kişilerin parmak izlerinin almanın, örneğin birkaç gün önce bir olay yerinde olduğu için parmak izine rastlanılan bir kişinin polisin sorularını cevaplandırmak zorunda kalması gibi sakıncaları olabileceği ileri sürülmüştür.13 Ölen kişinin kişisel kayıtlarının ölüm tarihinden itibaren on yıl daha saklanmasının makul bir açıklamasının bulunmadığı ve önleyici amaçla parmak izleri alınan kişilerden, tutuklu ve hükümlüler dışında kalanlarının kişisel bilgilerinin, bu arada parmak izlerinin de, ancak rızaları ile saklanabilmesinin gerektiği de öne sürülmektedir.14 PVSK’nın ek 6. maddesinin 7. fıkrasına göre polis suçun delillerini tespit edebilmek için Cumhuriyet savcısının emriyle olay yerinde gerekli incelemeler ve teknik araştırmalar yapmalı, delil tespit ederek 10 Centel/Zafer, s. 362 vd. 11 Hamide Zafer, “Polis Vazife ve Salahiyet Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair 5681 sayılı Kanun’un Değerlendirilmesi”, Sulhi Dönmezer Armağanı, C. 2, (Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Başkanlığı Yayını, 2008), s. 1587 vd. 12 Veli Özer Özbek/Koray Doğan /Pınar Bacaksız, Ceza Muhakemesi Hukuku, 15. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2022, s. 454. 13 Karakehya, s. 423. 14 Veli Özer Özbek, Polis Hukuku ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Temel Haklara Müdahaleler, Seçkin Yayınları, Ankara, 2021, s. 88.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1