150 AB’nin AİHK’ya Katılımının AB Divanı’nın CETA’ya İlişkin Görüşü Işığında Değerlendirilmesi İlk otomatik araç konsepti 1939’da General Motors tarafından sergilendi. Bu konuda ilk AR-GE çalışması da, 1950’lerde General Motors ve Radio Corporation of America Sarnoff Laboratuvarı tarafından ortaklaşa başlatıldı.21 1964 yılından 2003 yılına kadar ABD, Avrupa ve Japonya’da, farklı devlet enstitüleri ve akademilerin bireysel ve ortak girişimleri altında, otomatik “bus and truck platon” sistemleri, süper akıllı araç sistemleri ve araçların çevrelerindeki yolları ve nesneleri algılama, anlama ve yorumlama için video görüntü işleme tabanlı sürüş sahnesi tanıma gibi konularda birçok Ar-Ge programı faaliyete geçti.222000’li yıllara gelindiğinde, otonom araç (Autonomous Vehicles-VA) hayali denizde ve gökyüzünde ve hatta Mars’ta gerçek oldu, ancak sürücüsüz arabalar yalnızca laboratuarlarda araştırma prototipleri olarak vardı.232004-2012 yıllar arasındaki sekiz kısa yılda hem akademide hem de endüstride hızlı ve şaşırtıcı gelişmeler yaşandı. Sensör teknolojisinde ve algılama görevleri için makine öğreniminde olan gelişmeler ilerlemeyi hızlandırdı ve sonuç olarak Google’ın otonom ve Tesla’nın yarı otonom araçları şehrin sokaklarına inmiş oldu.24 Bu şekilde otonom araçlar artık bir bilim kurgu fantezisi olmayıp şu anda dünya çapında geliştirilmekte ve özellikle Almanya ve ABD’de kullanılmaktadır. Tanım ve Sınıflandırma “Kendi kendini süren araba”, “sürücüsüz araç”, “insansız yer aracı” veya “mürettebatsız araç” gibi isimlerle de kullanılabilen otonom araçlar, kısmen ya da tamamen yapay zekâdan oluşan bir sistemin kontrolünde olan, karayolu, hava yolu, deniz yolu ve raylı sistem taşımacılığında kullanılabilen araçlardır.25Karayolu aracı olarak bilinen Tesla Model S ve Y, deniz yolu aracı olarak bilinen Liquid Robotics’in Wave Glider, özellikle savunma alanında kullanılan insansız hava aracı olarak bilinen ANKA ve raylı sistem taşımacılığında kullanılan hızlı tren21 Asif Faisal/Tan Yiğitcan/Md Kamruzzaman/Graham Currie, “Understanding Autonomous Vehicles: A systematic literature review on capability, impact, planning and policy”, The Journal of Transport and Land Use, 2019, Vol. 12, Iss. s. 47<https://jtlu.org/index.php/jtlu/article/view/1405/1209> Erişim:13.04.2023. 22 Faisal/Yiğitcan/Kamruzzaman/Currie, s. 47. 23 Artificial Intelligence and Life in 2030(Stanford Raporu), s. 19. 24 Artificial Intelligence and Life in 2030(Stanford Raporu), s. 20. 25 Tuba Kelep Pekmez, “Otonom Araçların Kullanımından Doğan Cezai Sorumluluk: Türk Hukuku Bakımından Genel Bir Değerlendirme”, İstanbul Üniversitesi Ceza Hukuku ve Kriminoloji Dergisi, 2018, C. 6, S. 2, s. 176-177.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1