241 TBB Dergisi 2023 (168) Melis TAŞPOLAT TUĞSAVUL Adî ortaklık çerçevesinde başlıca yapılanma şekli olarak dış ortaklık ve iç ortaklık ayrımının mevcut olduğu görülmektedir.37Ortakların ortaklık olarak üçüncü kişilerle hukukî ilişkilere katılması, sözleşmelerin hem dış hem iç ilişkiyi içermesi ve onların üçüncü kişilere karşı temsil edilmesinin mümkün olması dış ortaklıların olduğuna işarettir. Nitekim dış ortaklık kavramı adî ortaklığın esas düzenini oluşturur, adî ortaklık sözleşmeye göre hem iç hem de dış ilişkiyi içeriyor ve ortaklık üçüncü kişilerle olan işlemlerde bu sıfatla yer alarak dışa karşı temsil ediliyorsa bir dış ortaklık oluşturulmuştur. Bunun dışında iç ortaklıkta, işlem yapan ortak dışındaki ortaklar üçüncü kişilerle olan hukukî ilişkilere katılmaz. İç ortaklık, ortakların dışa karşı bir ortaklık ilişkisinin tarafı sıfatıyla, bir “kişi birliği” hâlinde ortaya çıkmadıkları, işlemlerin ortaklardan biri veya bir üçüncü kişi tarafından kendi adına ve fakat iç ilişkide tüm ortaklar hesabına sonuç doğuracak biçimde gerçekleştirildiği bir ortaklık olup “alt katılım ortaklığı” ve “gizli ortaklık” ilişkileri iç ortaklığın özel türleri durumundadır.38Yargıtay’ın aşağıda incelemeye gayret edeceğimiz bazı kararlarında iç ortaklık türü olan gizli ortaklık kavramına yer verdiğini görmekteyiz. A. Dış Ortaklık Bakımından 1. Hâkim Görüş: Kesin Delillerle İspat Kuralının Uygulanması Özel hukuk uyuşmazlıkları bakımından ispat, bir iddianın veya vakıanın doğruluğu konusunda hâkimi ikna etmeye yönelik bir faaliyet olarak tanımlanabilir. Tarafların öne sürdükleri ispat araçları ise delil olarak adlandırılır.39Bilindiği üzere ispatın konusunu40 tarafla37 Barlas, s.153: MüKoBGB/Schäfer § 705 Rn.4; Schütz, s. 4. 38 Barlas, s. 141-142. 39 Bkz. Bilge Umar/Ejder Yılmaz, İspat Yükü, Kazancı Matbaacılık Sanayi, Büyükçekmece 1980, s. 2, Bilge/Önen, s. 491; Postacıoğlu, s. 527; Halûk Konuralp, Medenî Usul Hukukunda İspat Kurallarının Zorlanan Sınırları, Önsöz Prof. Dr. Baki Kuru, Tıpkıbasım, Yetkin Yayınları, Ankara 2009, s. 9; Halûk Konuralp, Medenî Usul Hukukunda Yazılı Delil Başlangıcı, Önsöz Prof. Dr. Baki Kuru, Tıpkıbasım, Yetkin Yayınları, Ankara 2009, s. 1-2; Baki Kuru, Hukuk Muhakemeleri Usulü, C. II, 2001, s. 1966; Oğuz Atalay, Medeni Usul Hukukunda Menfi Vakıaların İspatı, İzmir 2001, s. 5; Oğuz Atalay; Pekcanıtez Usul Medenî Usul Hukuku, 15.Bası On İki Levha, İstanbul 2017. 40 Bkz. Mehmet Kâmil Yıldırım, Medeni Usul Hukukunda Delillerin
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1