Türkiye Barolar Birliği Dergisi 168.Sayı

244 Adî Ortaklık Sözleşmesinin İspatı Meselesi bulunmadığı belirtilebilecektir.45 Ayrıca hem senetle ispat kuralı hem de senede karşı senetle ispat zorunluluğunu öngören kuralların emredici bir nitelik taşımadığını kamu düzeninden olmadığını belirtmek gerekir.46 Bu genel açıklamalarımızdan sonra inceleme konumuz bakımından hâkim görüşün47adî ortaklık sözleşmesinin geçerlilik bakımınErturgut, Medeni Usul Hukukunda Elektronik Belgelerin Delil Olarak Değerlendirilmesi, Yetkin Yayınları, Ankara 2004, s. 177 vd. Nitekim Kanun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun genel gerekçesinde, senetle ispat kurallarının korunduğunu ve sebeplerini belirterek senedin Türk hukuk yargılamasında hukukî işlemler bakımında temel delil olmaya devam edeceğini vurgulanmıştır. Bkz. Atalay, Pekcanıtez Usul, s. 1610. Ayrıca bkz. Umar, s. 628. En güvenilir kesin delil senet olduğundan medenî usul hukukunda hukukî işlemlerin ispatında senede büyük önem verilmiştir (Erturgut, s.175). Diğer taraftan doktrinde senetle ispat kuralının terk edilmesinin uygulamayı büyük ölçüde basitleştirip, rahatlatacağı ifade edilmiştir. Bkz. Yıldırım, s. 210 vd. Senetle ispat kuralının en katı şekilcilik olduğu, oysaki modern hukuk sistemlerinde hâkimin delilleri serbestçe değerlendirdiği, getirilen delillerin ve ileri sürülen vakıaları ispatlamaya yetip yetmeyeceğine karar verdiği yönünde bkz. İbrahim Ermenek, “Medeni Usul Hukukunda Şekilcilik”, GÜHFD 2000, S. 1-2, s. 169. Ayrıca bkz. Konuralp, s. 10-11. 45 Bkz. Atalay, Pekcanıtez Usûl, s.1734; Sema Taşpınar, Medeni Yargılama Hukukunda İspat Sözleşmeleri, Yetkin Yayınları Ankara 2001, s. 38 vd.; Güray Erdönmez, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Göre Delillerin Gösterilmesi ve İbrazı”, İstanbul Barosu Dergisi, C. 87, S. 2013/5, s. 15 vd.; Yavaş, s. 87 vd.; Adnan Deynekli, Medeni Usul Hukukunda Senetlerin Üçüncü Kişilere Karşı İspat Şekli, Turhan Kitabevi, Ankara 2006, s. 47 vd.; Pınar Çiftçi, “Bir Hukuk Genel Kurulu Kararı Işığında Özellikle Medenî Usul Hukuku Açısından Delil Sözleşmelerinin Geçerliliği Sorunu”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Dergisi, Özel Sayı 2010, Prof. Dr. Bilge Umar’a Armağan I, s. , s. 137-138; Nur Bolayır, “Medenî Usul Hukukunda İspat Hakkı ve İspat Hakkının Sınırları”, Prof. Dr. Ejder Yılmaz’a Armağan, Cilt 1, Yetkin Yayınları Ankara 2014, s. 566 vd.; Nur Bolayır, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hâkimin Rolü, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2014; s. 59 vd.; H. Özden Özkaya Ferendeci, “Yeni Hukuk Muhakemeleri Kanunu’ndaki Belge Terimi ve İspat Hukukundaki Yeri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi,C.16,Özel Sayı 2014, Prof. Dr. Hakan Pekcanıtez’e Armağan, s. 814 vd.; Barış Toraman, Medeni Usul Hukukunda İspat Hakkına Dair Bazı Tespit ve Değerlendirmeler, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.16,Özel Sayı 2014, Prof. Dr. Hakan Pekcanıtez’e Armağan, s. 1514 vd.; Çiftçi , s. 84, s. 59 vd.; Serdar Kale/Salih Keser, Medeni Yargılama Hukukunda Delil Sistemi, Medeni yargılama hukukunda delil sistemi, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, Özel Sayı, Prof. Dr. Mehmet Akif Aydın’a Armağan,2015, s. 704 -705. 46 Tanrıver, s. 883-884, s. 941; Alangoya/Yıldırım/Deren Yıldırım, s 379; Yavaş, s. 454; Görgün/Börü/Kodakoğlu, s.453, Genel eğilimin senetle ispat kuralının kamu düzeninden sayılmayacağı yönünde olduğuna ilişkin bkz. Yavaş, s. 120. 47 Doktrinde Kuru, ispat sınırından fazla bir adî ortaklık sözleşmesinin senet (yazılı delil) ile ispat edilmesi gerektiğini, tanıkla ispatının mümkün olmadığını, adî ortaklığa konulan ispat sınırından fazla sermayenin ödenmiş olduğunun da

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1