319 TBB Dergisi 2023 (168) Mert NAMLI satış” şeklinde tercüme edilebileceğini belirtmiştik.24 Doktrinde “vente amiable” kavramının karşılığı olarak, “dostane satış”25 ve “rızaen satış”26 kavramları da kullanılmıştır. Bu noktada ifade edilmelidir ki, “amiable” sözcüğünün tam karşılığı “dostâne”dir. Böylece “la vente amiable” kavramının Türkçe’ye “dostâne satış” şeklinde çevrilebileceği söylenebilecektir. Bununla birlikte biz, “dostâne satış” kavramının kurumun içeriğini tam olarak yansıtmadığını, burada ayırt edici unsurun, açık artırma yolu ile satıştan farklı olarak, “anlaşma” olduğunu düşünmekteyiz. Bu nedenle de çalışmamızda, Fransız Hukuku’ndaki “la vente amiable” için “anlaşmalı satış” terimini kullanmayı sürdüreceğiz. Türk Hukuku’nda ise İİK m. 111/A’nın kenar başlığı “borçluya satış yetkisi verilmesi” olarak belirlenmiştir. Bununla birlikte maddenin birinci fıkrasında “rızaen satış”, ikinci fıkrasında ise “rızai satış” terimleri kullanılmıştır. Madde metninde rızaen satış teriminin kullanılmasının bilinçli bir tercih olup olmadığı hususunda, madde gerekçesinde herhangi bir bilgi yer almamaktadır. Bununla birlikte İcra ve İflâs Kanunu uyarınca Borçluya Satış Yetkisi Verilmesine Dair Yönetmeliği’nin çeşitli maddelerinde toplam 24 kez “rızaen satış” terimine yer verilmiştir. Bu durum, söz konusu terimin bilinçli bir şekilde tercih edildiğini ortaya koymaktadır. Kanun’da ve Yönetmelik’te kullanılan “rızaen satış” kavramı, söz konusu satışa kimsenin rıza göstermediği gerekçesiyle eleştirilmiştir.27 Bu yazarlardan Pekcanıtez, açık artırma yolu ile satıştan ayırt etmek için bu kavramın kullanılmış olabileceğini, ancak bunun için daha isabetli bir terimin tercih edilmesi gerektiğini ifade etmiştir. Yine öğretide bir başka eleştiri olarak, “rıza” ile “yetki” kavramlarının birbirinden farklı olduğu, bu nedenle “rızaen satış”ın “borçluya satış yetkisi verilmesi” kavramını ikame etmediği ileri sürülmüştür.28 24 Mert Namlı, İcra Hukukunda Taşınmaz Malların Haczi ve Paraya Çevrilmesi, Oniki Levha Yayınları, İstanbul 2019, s. 575 vd. 25 Bolayır, s. 69. 26 Mehmet Emin Alpaslan, İcra Dairelerinin Özerkleştirilmesi: Fransız İcra Görevlisi Modeli, Oniki Levha Yayınları, İstanbul 2018, s. 125 vd. 27 Pekcanıtez, s. 824; Burçin Yazıcı, “İcra ve İflâs Kanunu m. 111/A Uyarınca Borçluya Satış Yetkisi Verilmesi”, AKDHFD, 2022/2, s. 1124. 28 Yazıcı, s. 1124.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1