136 Ceza Hukukunda Yöntem Sorunu Olarak “Suçların İçtimaı” Teşebbüs Aşamasında Kalmış lex specialis ile Tamamlanmış lex generalisin Birleşmesi Üzerine Bir Değerlendirme yerinde değildir. Eğer bir görüş, yöntemsel olarak tüketen-tüketilen ve özel-genel arasında ayırım olduğunu kabul ederek yola çıkacaksa, tüketen-tüketilen ilişkisine dayalı dışlamanın olay sonrası somut düzlemde “değer biçici” biçimde gerçekleştirildiğini, özel-genel ilişkisine dayalı dışlamanın olay öncesi soyut düzlemde mantık gereği “kendiliğinden” gerçekleşeceğini kabul etmelidir.141 Bu durumda ilgili görüş, (i) teşebbüs normuyla uygulanma alanı genişletilmiş olan öldürme normunun her durum ve koşulda değil ancak ve ancak yaşam olayına göre ve “değer biçici” toplama-çıkarma işlemiyle bir dışlama ilişkisine gireceğini ifade etmesi gerekirken, tam aksi yönde ilişkiyi mutlak kılarak genelleştirmiştir. (ii) Teşebbüs normuyla uygulanma alanı genişletilmiş olan nitelikli cinsel saldırı suçunu düzenleyen norm ile cinsel saldırı suçunun temel biçimini düzenleyen norm arasında ögeler yönünden zorunlu bir bağlantı olmamasına ve hatta semantik görüş uyarınca142 dahi özel-genel norm ilişkisi kurulamamasına rağmen, görüş tam aksini savunmaktadır. Tüm bunlara ek olarak beşinci olası eleştirinin dayanağını oluşturabilecek öğreti görüşünün doğrudan başvurduğu “geçit suçu” kavramına da ayrıca değinilmesi gerekir. “Geçit suçu” suçların birleşmesi kurumunun temel dayanaklarının üstüne kuruludur. Bu kavramsallaştırma, istisnasız, normların dışlayıcı yarışması yönünden ele alınmakla birlikte kimi görüşler dışlama yönünden normlar arasında “tüketen-tüketilen” norm ilişkisine, kimi görüşler “asıl-ikincil” norm arasındaki ilişkiye göndermede bulunmaktadır. Alt başlıklar değişse de söz konusu geçit suçu olduğunda, üst başlık, muhakkak, normların dışlayıcı yarışmasıdır.143“Geçit suçu” kavramı, geniş başlıkta suçların birleşmesi kurumunun temellerine bağımlı olup dar başlıkta da normların dışlayıcı yarışmasına yönelik tartışmadan koparılamaz. Geçit suçu kavramıyla anlatılmaya çalışılan, basamaklara bölümlenebilen bir fiilde, sonraki basamaktaki fiilin, önceki basamaktaki fiili kendi başına suç oluşturmayacak biçimde dışlamasıdır. Öyle ki, geçit suçu kavramında, bir olayın bütününe 141 Bu kabul hakkında detaylı bilgi için bkz. Rissing-van Saan, LK-StGB Vor § 52 Rn. 93, 144; Puppe, NK-StGB Vor § 52 Rn. 12; v. Heintschel-Heinegg, BeckOK-StGB §52 Rn. 7.1, 14; v. Heintschel-Heinegg, MüKo-StGB Vor § 52 Rn. 20, 31-32; Sternberg-Lieben/Bosch, Sch/Sch-StGB Vor §52 Rn. 104; Lackner/Kühl/Heger-StGB, Vor § 52 Rn. 27-28. 142 Yukarıda bkz. dn. 67 ve 104. 143 Rissing-van Saan, LK-StGB Vor § 52 Rn. 131.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1