140 Ceza Hukukunda Yöntem Sorunu Olarak “Suçların İçtimaı” Teşebbüs Aşamasında Kalmış lex specialis ile Tamamlanmış lex generalisin Birleşmesi Üzerine Bir Değerlendirme c. 3 engeline takılmaktadır151. Bu tartışmadaki esaslı sorun, cinsel saldırının nitelikli biçimi ile temel biçiminin TCK m. 43/I c. 3 anlamında “aynı suç” olarak değerlendirilerek, “aynı zamanda, aynı mağdura karşı işlenen aynı suç” bulunduğu savıyla fikri içtimanın uygulanmasının reddedilip reddedilemeyeceğidir. Bu tartışma, hukuk yöntembilimine ilişkindir. Bu nedenle TMK’nin “Başlangıç Hükümleri”152 ve ceza hukukuna egemen yasallık ilkesi uyarınca bir değerlendirme yapılmasını gerektirir. Hukuk Yöntembiliminde TMK m. 1/I’in Anlamı ve İşlevi Hukuk yöntembilimi, yalnızca özel hukuk uyuşmazlıklarına uygulanacak hukuk kurallarının yorumu sorununa yanıt arayan ve medeni hukuka özgülenmiş bir bilgi alanı olmaktan ötedir. Hukuk yöntembilimi, özellikle ve öncelikle anayasa hukukuna ilişkindir. Bir yandan yargılama makamı ile yasama makamı arasındaki erkler ayrılığına dayalı sınırın korunmasına (sınır koruma işlevi) diğer yandan yargılamanın demokratik olarak haklı kılınmasına153 (demokratik haklılaştırma işlevi) hizmet eder.154 Yöntembilim, sınır koruma işlevini, yasama makamının yasadığı soyut ve genel normu, huzuruna taşınan olgular ölçütünde somutlaştırma, bireyselleştirme yetkisine sahip olan yargılama makamının bu yetkisini sınırları içinde kullanması için kurallar öngörerek yerine getirir.155 Buna bağlı olarak, hukuk yöntembiliminde 151 Demirtaş, s. 422 vd; Yavuz, s. 374. 152 MK’nin başlangıç hükümlerinin ceza hukukuna egemen biçimsel yasallık ilkesine ve ceza muhakemesine egemen temel ilkelere uygun düştüğü ölçütü uygulanabilir olduğu konusunda bkz. David Dürr, “Vor Art. 1-4” und “Art. 1.” in Zürcher Kommentar-Art. 1-7 ZGB (ZK-ZGB). Einleitung (Zürich: Schultess Verlag, 1998), Vor Art. 1-4 Rn. 118; Susan Emmenegger und Axel Tschentscher, “Art. 1.” in Berner Kommentar- Art. 1-9 ZGB (BK-ZGB), Band I, Einleitung und Personenrecht (Bern: St mpfli Verlag, 2012), Art. 1 Rn. 92 vd, 109, 116-119. 153 Thomas M. J. Möllers, Juristische Methodenlehre, München 2020, C.H. Beck, § 1 Rn. 45. 154 Ayrıca adil karar verilmesine yönelik işlev için bkz. Möllers, § 1 Rn. 111; Franz Reimer, Gerechtigkeit als Methodenfrage, Tübingen 2020, Mohr Siebeck, s. 9. 155 Möllers, § 1 Rn. 46. Ancak unutulmamalıdır ki, hukuk yöntembilimi, katı/mutlak erkler ayrılığı düşüncesinin mimarları olan aydınlanma düşünürlerinden ve anayasa kuramını, norm kuramı üzerinden kuran hukukçulardan çok önce var olmuş kökleşik bir bilgi alanıdır. Bkz. Ekkehard Schumann, “Das Rechtsverweigerungsverbot: Historische und methodische Bemerkungen zur richterlichen Pflicht, das Recht auszulegen, zu erg nzen und fortzubilden”, Zeitschrift für Zivilprozess (ZZP), 1968, H. 81, 1-2, dn. 27-30. Fakat çağımız Kara Avrupası hukukunda, yön-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1