259 TBB Dergisi 2023 (169) Hayriye ŞEN DOĞRAMACI Mevcut yönetmelikte sözleşmenin içeriğine ilişkin ayrıntılı bir hükme yer verilmemiştir. Herhangi bir kanunda az ya da çok ayrıntılı olarak düzenlenmeyen sözleşmelere isimsiz sözleşmeler denir.32 Yönetmeliğin 8. maddenin 4. fıkrasında sözleşmede bulunması gereken hususlara işaret edilmiş, tarafların hak ve yükümlülüklerine, sözleşmenin sona ermesine ilişkin bilgilere yer verilmemiştir. Bu nedenle tarımsal üretim sözleşmesinin tarımsal üretim modelinin ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik isimsiz bir sözleşme, hatta kendisine özgü (sui generis) bir sözleşme olduğunu kabul etmek yerinde olacaktır. Kendisine özgü sözleşmeler, kanun tarafından ne kısmen ne de tamamen düzenlenmemiş unsurları bünyesinde barındıran sözleşmelerdir.33 E. Tarımsal Üretim Sözleşmesinde Taraflar ve Tarafların Hak ve Yükümlülükleri 1. Tarımsal Üretim Sözleşmesinde Taraflar Sözleşmenin taraflarından birini üreticiler oluşturur, üretici, Yönetmeliğin 4. maddesinin “v” bendinde “Doğrudan alıcı ile ya da üyesi veya ortağı olduğu tarımsal amaçlı örgüt kanalıyla sözleşmeli olarak tarımsal üretim yapan gerçek veya tüzel kişi” şeklinde tanımlanmıştır. Tanımda üreticinin gerçek veya tüzel kişi olmasının dışında başka bir husustan söz edilmemiştir. Bu nedenle üretici malik olabileceği gibi kiracıda olabilir. Bu yöndeki bir ifadeye Tarım Kanunu ve ilgili yönetmelikte yer verilmemişse de Çiftçi Kayıt Sistemi Yönetmeliği’nin 4. maddesinin “ç” bendinde bu hususa işaret edilmiştir. Anılan hükme göre çiftçi, “mal sahibi, kiracı, yarıcı veya ortakçı olarak devamlı veya en az bir üretim dönemi veya yetiştirme devresi tarımsal üretim yapan gerçek ve tüzel kişileri ifade eder”. t) Sözleşmenin geçerlilik süresinin, u) Sözleşmeli üretimle ilgili anlaşmazlıkların giderilmesi hususunda hangi yer mahkemelerinin veya icra dairelerinin yetkili olacağının yer alması zorunludur. (5) Taraflar, akdettikleri tarımsal üretim sözleşmesine ayrıca özel hükümler de koyabilirler. 32 Saibe Oktay, “İsimsiz Sözleşmelerin Geçerliliği, Yorumu ve Boşlukların Tamamlanması”, Journal of Istanbul University Law Faculty, 2011, s. 265. Heinrich Honsell/Nedim Peter Vogt/Wolfgang Wiegand, Obligationenrecht I Art. 1-529, Basel, 2011, s. 28, Eren, Genel Hükümler, 219; Kılıçoğlu, Genel Hükümler, s. 117. 33 Aral/Ayrancı, s. 83; Eren, Genel Hükümler s. 221; Fikentscher/Heinemann, s. 39; Honsell/Vogt/Wiegand, s. 969; Kılıçoğlu, Genel Hükümler, s. 118; Ahmet M. Kılıçoğlu, Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Ankara, 2023, s. 18; Oktay, 275.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1