390 Karayolları Trafik Kanunu 90’Incı Maddesinde 2021 Yılında Yapılan ve Anayasa Mahkemesi Tarafından İptal Edilen Değişikliğin Zorunlu Trafik Sigortası Zarar Tazmin Sistemine Etkisinin Değerlendirilmesi Bu çerçevede sakatlanma teminatında, kişinin tedavisi tamamlandıktan sonra bedeni durumundaki eksilmenin stabil hale gelmesinden sonra ortaya çıkan zararın, başka bir deyişle efor kaybının30 ve buna ilişkin giderlerin karşılanması amaçlanmaktadır. Yani kişinin sürekli sakatlığından dolayı ekonomik hayata eksik katılımı sebebiyle uğrayacağı maddi kayıplar bu teminattan karşılanmaktadır. Öte yandan kişinin sürekli olarak ihtiyaç duyabileceği bakıcı giderleri de yine bu teminattan karşılanmaktadır. Teminat kapsamı içerisinde sürekli bakıcı giderinin sayılması ancak geçici bakıcı giderinin sayılmaması ise söz konusu giderin hangi teminat kapsamında olduğu hakkında tereddüde sebebiyet vermekle birlikte kişinin efor kaybının kesinleşmesine kadar olan süreçteki giderlerin sağlık giderleri teminatından karşılanıyor olması sebebiyle geçici bakıcı giderinin de anılan teminat kapsamına girdiği düşünülmektedir.31 Genel Şartların “A.5. Kapsama Giren Teminat Türleri” maddesinde ayrıca “Destekten Yoksun Kalma (Ölüm) Teminatı: Üçüncü kişinin ölümü dolayısıyla ölenin desteğinden yoksun kalanların destek zararlarını karşılamak üzere bu Genel Şartların Ek-3’ünde yer alan esaslara göre belirlenen tazminatları içeren teminattır” hükmü de yer almaktadır. Metinden de anlaşıldığı üzere ölüm teminatında diğer teminatlardan farklı olarak hak sahibi, doğrudan zarar gören kişi değil trafik kazası sebebiyle hayatını kaybeden kişinin desteğinden mahrum kalan kişilerdir.32 Yani ölüm teminatında yansıma hak sahipliği söz konusudur.33 30 Yıldırım Keser, “Karayolları Trafik Kanunu Kapsamında Geçici İş Göremezlik Tazminatı”, YÜHFD, Cilt XVIII, Sayı 2, 2021, s.1042. Sakatlık tazminatının efor kaybına ilişkin olduğuna dair emsal kararlar için bkz. Yargıtay 17. HD 16.02.2021 gün, 2020/511 E. ve 2021/1377 K. sayılı; 26.11.2018 gün, 2018/959 E. ve 2018/11263 K. sayılı; 29.01.2018 gün, 2015/6586 E. ve 2018/357 K. sayılı; 09.12.2015 gün, 2014/1724 E. ve 2015/13653 K. sayılı kararları. (Kararların tam metni için bkz. Corpus İçtihat Bankası) 31 Benzer yönde bkz. Yıldırım KESER, Geçici İş Göremezlik, s.1053. Ayrıca bkz. Yargıtay 17. HD; 17.11.2020 gün, 2019/6028 E. ve 2020/7134 K. sayılı; 03.12.2020 gün, 2019/6271 E. ve 2020/8104 K. sayılı; 28.05.2019 gün, 2016/16097 E. ve 2019/6856 K. sayılı kararları. (Kararların tam metni için bkz. www.yargitay.gov.tr) 32 Habib Yıldız, “Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Mesuliyet Poliçesi Kapsamının Sürücünün Tam Kusuru Halinde Destekten Yoksun Kalma Tazminatını Kapsayıp Kapsamadığı Hakkında Yaklaşımlar”, İstanbul Medeniyet Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 6, Sayı 11, 2021, s.31. Çavuş, 2020, s.51-53. Gürsoy, 1972, s.145. 33 Destekten yoksun kalma zararının yansıma zarar olmasına ilişkin bkz. Yıldız, 2021, s.32-34. Çavuş, 2020, s.42. Demircioğlu ve Balseven, 2016, s.1174-1175. Seda
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1