Türkiye Barolar Birliği Dergisi 169. Sayı

478 Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Hukukunda Evlilik Birliğinin Korunması hâkimin müdahalesine başvurulabilir.22 Örneğin, eşin birlik giderlerine katılmaktan kaçınması, eşlerin yersiz ve aşırı kıskançlıkları, ortak konuta gelinmemesi, eve alkollü ve geç gelinmesi, çocuklara karşı gerekli ilginin gösterilmemesi durumlarında diğer eşin talebi ile hâkimin müdahalesi istenebilir.23 Hâkimin müdahalesinin talep edilebilmesi için diğer bir şart, eşin hal ve hareketleri ile diğer tarafa tehlike yaratması veya maddi veyahut manevi zarar vermesidir. Burada sayılan şartlar da aslında evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerin ihlali niteliğindedir. Dolayısıyla, ayrıca sayılmalarına gerek yoktur.24 Şöyle ki, eşin diğer eşe şiddet uygulaması, alkol veya uyuşturucu madde bağımlılığı nedeniyle taşkın hareketlerde bulunması, kumar oynaması nedeniyle eşin malvarlığına zarar vermesi hallerinde de hâkimin müdahalesi istenebilir.25 Evlilik birliğinden doğan her yükümlülüğün ihlali halinde hâkimin müdahalesinin istenmesi gereksiz ve yararsızdır.26 Ancak, evlilik birliği için önemli olarak nitelendirilebilecek yükümlülüklerin ihlalinde hâkimin müdahalesi istenmelidir. Diğer taraftan hâkimin müdahalesinin istenebilmesi için, ihlal edilen yükümlülüğün boşanma nedeni olacak kadar ağır olması veya eşlerden birinin kusurlu olması şartı da aranmaz.27 Hâkimin müdahalede bulunması için talepte bulunacak tarafın zararının doğması şart değildir. Ancak, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerin ihlal edilmesi halinde bir zarar doğduğu takdirde, hâkim zarar gören lehine tazminata hükmedebilecektir [Aile Yasası m. 34 (2)] Evlilik birliğini korumaya yönelik hükümlerin amacı eşleri cezalandırmak değil; eşlerin ve çocukların menfaatlerini korumak, bozulan 22 Feyzi Necmeddin Feyzioğlu, Aile Hukuku, Yenilenmiş ve Genişletilmiş 2. Bası, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul 1979, s. 226; Tekinay, s. 337; Hausheer/ Reusser/Geiser, s. 477. 23 Kumru Kılıçoğlu Yılmaz, “Evlilik Birliğinin Korunması”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Ankara 2015, S. 120, s. 423-464, s. 430. 24 Türk Hukukunda, 2002 yılından önce Türk Medeni Kanunu’nda aynı hüküm yer alırken, 2002 yılında yürürlüğe giren Türk Medeni Kanunu m. 195’te bu kısma yer verilmemiştir. 25 Ayrıca bkz. Köprülü/Kaneti, s. 125; Feyzioğlu, s. 339. 26 Gümüş, s. 138, 139; Serkan Ayan, Evlilik Birliğinin Korunması, Türkiye Barolar Birliği Yayınları, Ankara 2004, s. 200. 27 Köprülü/Kaneti, s. 124; Gümüş, s. 139; Ayan, s. 195. Ayrıca bkz. ve krş. Feyzioğlu, s. 339.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1