490 Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Hukukunda Evlilik Birliğinin Korunması Evlilik birliği içerisinde şiddet gören bireylerin (genellikle kadınların ve çocukların) yanı sıra, evli olup olmadığına bakılmaksızın çift halinde yaşayan kişiler ile bu kişilerin aile bireyleri de Yasa’nın uygulama alanına alınmıştır. Böylelikle İstanbul Sözleşmesi m. 3’teki tanıma uygun olarak,80 biyolojik veya hukuki bağın olup olmadığına bakılmaksızın evli kişiler, boşanmış kişiler, evlilik dışı partnerler, birlikte ikamet eden aile fertleri akrabalar da Yasa kapsamına alınmıştır.81 Mahkemeye yapılan başvurular en kısa zamanda değerlendirilir ve mahkeme yukarıda belirtilen hususlardan birinin var olduğuna veya var olma ihtimali olduğuna kanaat getirirse, hemen koruma emri verir. Verilen koruma emri kararı en kısa sürede ilgiliye tebliğ olunur [Aile Yasası m. 36 (2)]. Koruma emri kararında koruma emrinin şekli ve süresi belirtilmelidir. Koruma emri kararı ilgili kişiye tebliğ edilir ve kararın içeriğinde, ilgilinin kararın gereklerini yerine getirmediği takdirde tutuklanacağı ve hakkında cezai takibat başlatılacağı bilgileri yer alır [Aile Yasası 36 (3)]. Aile Yasası m. 36 (4)’e göre verilebilecek koruma emirleri şunlardır:82 Aleyhine koruma emri verilen tarafın, diğer tarafın veya diğer aile fertlerinin konutuna, taşınmaz malına, okuluna veya işyerine girmekten men edilmesi, 80 İstanbul Sözleşmesi m. 3’te aile içi şiddet şu şekilde tanımlanmıştır: “Aile içerisinde veya hanede veya mağdur faille aynı evi paylaşsa da paylaşmasa da eski veya şimdiki eşler veya partnerler arasında meydana gelen her türlü fiziksel, cinsel, psikolojik veya ekonomik şiddet eylemi anlamına gelir”. İstanbul Sözleşmesi sadece evli veya boşanmış kişilerin maruz kaldığı şiddet olaylarını değil, partnerler arasında meydana gelen şiddet olaylarını da kapsamaktadır. 81 Bu konuda ayrıca bkz. Ali Haydar Yağcıoğlu, “6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun ve Uygulamada Karşılaşılan Sorunlar”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, İzmir 2017, Prof. Dr. Şeref Ertaş’a Armağan, C. 19, 2017, s. 913-966, s. 922, 923; Berat Çamlıca, “İstanbul Sözleşmesi ve Yargısal İçtihatlar Açısından Eş Kavramının Değerlendirilmesi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Ankara 2020, S. 150, s. 137-155, s. 145; Ertürk/Özdamar, s. 1197 vd.; Kübra Ercoşkun Şenol, “Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Bir İnceleme”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Ankara 2019, S. 13, s. 423-459, s. 431 vd. 82 Aile Yasası’nda sadece şiddet uygulayan veya uygulama ihtimali olanlar hakkında tedbirlere yer verilmesi, ancak mağdur hakkında yani şiddete uğrayan veya uğrama tehlikesi bulunan kişi hakkında alınabilecek tedbirlere yer verilmemesi büyük eksikliktir.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1