52 Bankacılık Zimmeti Suçu adlandırılmaktadır.5 Bankacılık zimmeti suçu ile zimmet benzeri suç aynı maddede düzenlenen farklı suç tipleri olduğundan, çalışma yalnızca bankacılık zimmeti suçunu konu almıştır. I. HUKUKİ KONU Suçun hukuki konusu, suçla ihlal edilen ve ceza normunda yer alan cezayla korunan hukuki varlık veya menfaattir.6 5237 sayılı TCK’da kanun koyucu suçları tasnif ederken pasif süje ölçütünün ardından hukuki konuyu esas almıştır.7 Hukuki konu ölçütü, bir normun anlam ve kapsamının doğru bir şekilde tespiti ile yorumunda önem arz eder.8 Bankacılık zimmeti suçu bakımından suçun hukuki konusunun ne olduğu hususunda öğretide farklı görüşler ileri sürülmüştür. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 1. maddesindeki, “Bu Kanunun amacı, finansal piyasalarda güven ve istikrarın sağlanmasına, kredi sistemi5 Okuyucu Ergün, Zimmet Suçu, s. 150; Selami Turabi, Zimmet Suçları, 1. Baskı, Ankara 2012, s. 172. Bankacılık Kanunu m. 160/3’te düzenlenen suçun, “…zimmet olarak kabul edilir” şeklinde formüle edilmiş olmasının, söz konusu suçun teknik anlamda bankacılık zimmeti suçu olmadığının bir göstergesi olduğu ifade edilmiştir. Bkz. Okuyucu Ergün, Zimmet Suçu, s. 150. 6 Ferrando Mantovani, Diritto Penale Parte Generale, Seconda Edizione, Padova 1988, s. 204-205; Francesco Antolisei, Manuale di Diritto Penale Parte Generale, Undicessima Edizione, Milano 1989, s. 154; Giuseppe Bettiol/Luciano Pettoello Mantovani, Diritto Penale Parte Generale, Dodicesima Edizione, Padova 1986, s. 227; Fabrizio Ramacci, Corso di Diritto Penale, Quarta Edizione, Torino 2007, s. 26; Faruk Erem, Ümanist Doktrin Açısından Türk Ceza Hukuku, 1. Cilt, 9. Baskı, Ankara 1971, s. 253-254; Nevzat Toroslu, Cürümlerin Tasnifi Bakımından Suçun Hukuki Konusu, 1. Baskı, Ankara 1970, s. 87 vd.; Nevzat Toroslu/Haluk Toroslu, Ceza Hukuku Genel Kısım, 26. Baskı, Ankara 2021, s. 110; Sulhi Dönmezer/Sahir Erman, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku Genel Kısım, 1. Cilt, 8. Baskı, İstanbul 1983, s. 379; Zeki Hafızoğulları/Muharrem Özen, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 12. Baskı, Ankara 2019, s. 199. 7 Zeki Hafızoğulları/Devrim Güngör, “Türk Ceza Hukukunda Suçların Tasnifi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 69, Y. 2007, s. 30-32; Zeki Hafızoğulları/Muharrem Özen, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Kişilere Karşı Suçlar, 8. Baskı, Ankara 2022, s. 10 vd. 8 Antolisei, s. 156-157; Toroslu, s. 82; Hafızoğulları/Özen, Kişilere Karşı, s. 3. Benzer yönde görüş için bkz. Nur Centel/Hamide Zafer/Özlem Çakmut, Türk Ceza Hukukuna Giriş, 10. Baskı, İstanbul 2017, s. 233. Hukuki konunun, pasif süje ve buna bağlı olarak şikâyet hakkının kime ait olduğunun belirlenmesi ile mağdurun rızası gibi konularda önemli yansımaları olduğu belirtilmiştir. Bkz. Mantovani, s. 233.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1