54 Bankacılık Zimmeti Suçu mesi; ceza muhakemesine ilişkin olarak Kanun’un 162/2. maddesinde “ilgili” olarak ifade edilen bankaların şikâyet hakkının14 bulunması bu görüşü desteklemektedir.15 II. MAĞDUR Suçun mağduru, ceza normu tarafından korunan ve suç fiili tarafından zarar gören veya tehlikeye düşen hukuki varlığın veya menfaatin hamilidir.16 Suçun mağdurunun belirlenmesi bakımından ceza normunun yorumu sonrasında hukuki konunun doğru biçimde saptanması önemlidir.17 Konuyla ilgili bir görüş, bu suçta mağdurun toplumu oluşturan herkes olduğu ve ayrıca zimmete geçirilen malın sahibinin belli olması durumunda bu kimsenin toplumu oluşturan kişilerden birisi olması dolayısıyla mağdur sayılması gerektiği yönündedir.18 Tüzel kişilerin suçta mağdur olamayacakları ve ancak suçtan zarar gören olabilecekleri görüşünden hareketle bankanın suçtan zarar gören olabileceği ifade edilmiştir.19 14 Şikâyette bulunma hakkının TCK’nın 73/4. ve 73/7. maddesinde “suçtan zarar gören” olarak ifade edilen kişiye ait olduğu, suçtan zarar kişi kavramının ihtiyaca göre yorumlanmasının gerektiği, nitekim suçtan zarar gören kavramına verilen anlama göre şikâyet hakkı, kovuşturma davası ve kamu davasına katılma gibi kurumların da uygulama alanının belirleneceği, suçtan zarar gören kavramının çoğu kez suçun mağduruna karşılık geldiği ancak bazı durumlarda bu kavramın mağdurdan daha geniş bir anlama sahip olabileceği, belirli bir suçtan, mağdurun dışında başka kimselerin de hukuken korunan varlıkları ve menfaatlerinin zarara uğramış olabileceği ve bu zararların tazminini isteme haklarının doğabileceği, bu itibarla da şikayet hakkına sahip olan suçtan zarar göreni, suçun mağduru ve aynı zamanda suçun işlenmesiyle hukuken korunan bir menfaati zarara uğrayan veya tehlikede bırakılan kişi olarak kabul etmenin gerekeceği belirtilmiştir. Bkz. Devrim Güngör, 5237 ve 5271 Sayılı Kanunlar Işığında Şikâyet Kurumu, 1. Baskı, Ankara 2009, s. 43-44. 15 Okuyucu Ergün, Zimmet Suçu, s. 151; Özenbaş, s. 4. 16 Giovanni Fiandaca/Enzo Musco, Diritto Penale Parte Generale, Seconda Edizione, Bologna 1989, s. 134; Mantovani, s. 231; Antolisei, s. 163; Toroslu, s. 56; Hafızoğulları/Özen, Genel Hükümler, s. 208; Tuğrul Katoğlu, “Ceza Hukukunda Suçun Mağduru Kavramının Sınırları”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 61, S. 2, Y. 2012, s. 661. 17 Katoğlu, s. 661. 18 Artuk/Gökcen/Yenidünya, s. 795. 19 Sözüer, s. 176; İzzet Özgenç, Zimmet Suçu, 1. Baskı, Ankara 2009, s. 89. Bu düşünceden hareketle mağdurun, bankada mevduat hesabı bulunan gerçek kişiler olduğu yönünde bkz. Turabi, s. 194.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1