148 Belirsiz Alacak Davasında Davacı Vekili Avukatın Haksız Azli Halinde Avukatlık Ücreti: Karar İncelemesi gözetilerek bu yönde yapılacak inceleme sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde delillerin takdirinde hataya düşülerek davanın reddine dair hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir ...” denmektedir. Yargıtay 13. Hukuk Dairesi tarafından 2015 yılında verilen bir kararda,34 “… azil işleminin haklı nedene dayandığının kanıtlanması halinde müvekkil avukata vekâlet ücreti ödemekle yükümlü değildir…” ifadesi yer almaktadır. Yargıtay 13. Hukuk Dairesi tarafından yine 2015 yılında verilmiş olan başka bir karar da aynı yöndedir. 35 Buna göre azlin haklı sebebe dayandığının iş sahibi tarafından ispat edilemediği hallerde, haksız azil hükümlerine göre avukatlık ücreti takdir edilmelidir. 3. Hüküm ve Sonuçları a. Avukatın Tam Ücrete Hak Kazanması Haksız azil durumda Avukatlık Kanunu’nun 174. maddesinin ikinci fıkrası uygulanır. İlgili hükümde, “Avukatın azli halinde ücretin tamamı verilir” denmektedir. Buna göre haklı bir sebep olmaksızın azledilen avukat tam ücrete hak kazanır36 ve avukatlık ücreti, azil anı itibariyle muaccel olur.37 Avukatlık Kanunu’nun “Avukatlık Ücreti” kenar başlıklı 164. maddesi uyarınca avukatın iki çeşit ücret alacağı bulunur. Bunlar, avukat ile iş sahibi arasındaki sözleşme ilişkisinden doğan avukatlık ücreti ile yargılama sonunda haklı çıkan taraf yararına tarife hükümlerine göre hükmedilen ve yargılama gideri niteliğinde olan avukatlık ücretidir. Her iki ücretin kaynağı farklı olup, uygulamada ve yargı kararlarında bunlardan ilkine sözleşmeden doğduğu için akdi vekâlet ücreti, ikincisine ise kaynağını kanundan aldığı ve yargılama sonunda dava ya da takibin karşı tarafından tahsiline ka34 Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 01.07.2015 tarihli ve E. 2014/32872 K. 2015/22749 sayılı kararı (Mısır, s. 309). 35 Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 15.12.2015 tarihli ve E. 2015/37608 K. 2015/36791 sayılı kararı (Mısır, s. 329 vd). 36 Gökyayla, s. 95; Cimbar, s. 217-218. 37 Cimbar, s. 213. Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 05.11.2015 tarihli ve E. 2014/31549 K. 2015/32037 sayılı kararı (Mısır, s. 68); Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 01.12.2015 tarihli ve E. 2014/40470 K. 2015/34951 sayılı kararı (Mısır, s. 421).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1