278 Tıbbi Atık Yönetimi ve Uluslararası Hukuk Uygulamaları Sağlık hizmetlerinin sürdürülebilirliği, sağlık hizmeti sunan sağlık kuruluşlarını, profesyonellerini, hizmeti alan bireyleri ile toplumun gelecekte de aynı kalitede ve etkinlikte sağlık hizmetlerine erişebilme kapasitelerini ifade topyekûn ifade eder. Sürdürülebilir sağlık hizmetleri finansal, insani, teknolojik ve çevresel faktörlerin uyum içinde değerlendirilmesi ve yönetilmesi ile mümkün olabilir.19 Sürdürülebilir sağlık hizmetleri, birçok boyutta ele alınabilmektedir. Finansal sürdürülebilirlik açısından, sağlık hizmetlerinin finansmanının uzun dönemde nasıl karşılanacağına odaklandığı görülmektedir. Sağlık hizmetlerinin maliyetleri, teknolojik gelişmeler ve nüfus artışı gibi faktörlerle her geçen gün artmaktadır. Bu nedenle, sağlık hizmetlerinin finansmanının sürdürülebilirliği, hükümetlerin, özel sektörün ve uluslararası kuruluşların işbirliği ile sağlanmasını artık zorunlu hale getirmiştir.20 Çünkü en son 2020 yılı başı itibariyle tüm dünyayı etkisi altına alan COVID-19 pandemisi bu durumun en önemli örneklerinden birisini oluşturmaktadır. İnsani kaynakların sürdürülebilirliği, nitelikli sağlık profesyonellerinin yetiştirilmesi, motive edilmesi ve çalışma koşullarının iyileştirilmesiyle yakından ilgilidir. Sağlık alanında uzmanlaşmış doktorlar, hemşireler, sağlık yöneticileri gibi nitelikli personelin sağlık hizmetlerinde istihdamının sağlanması, hizmet kalitesinin artırılması açısından hayati önem taşımaktadır.21 Fakat son yıllarda Türkiye’de yaşanan yetişmiş sağlık personelinin farklı dünya ülkelerine göç etmesi, Türk sağlık sistemindeki olumsuzlukların baş göstermesine neden olmuştur. Yaşanan randevu krizleri, toplum bireylerinin ihtiyaç duyduğu sağlık hizmet ile tedavi olanaklarına ulaşamıyor olması yaşanan krizin ne denli önemli olduğunu çok net ortaya koymaktadır. nı Güvence Altına Alan Düzenlemeler ile İlkeler”, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, 2021, S. 2, 175-240. 19 Aroa Molero, Michele Calabrò, Maguelone Vignes, Bernard Gouget, Damien Gruson, “Sustainability in Healthcare: Perspectives and Reflections Regarding Laboratory Medicine”, Annals of Laboratory Medicine, 2021, C. 41, S. 2, s. 139-144. 20 Özlem Özer, Hasan Hüseyin Yıldırım, “Türkiye Sağlık Sisteminin Finansal Sürdürülebilirliğine Yönelik Bir Uygulama”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2016, C. 8, S. 16, s. 149-161. 21 Minenur Sunter, “Sağlık Kurumlarında İnsan Kaynakları Yönetiminin Önemi”, Verimlilik Dergisi, 2019, S. 3, s. 143-160.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1