288 Tıbbi Atık Yönetimi ve Uluslararası Hukuk Uygulamaları • Prolitik Gazifikasyon Yöntemi: Tıbbi atıkların yüksek sıcaklıkta ayrıştırıldığı bir yöntemdir. • Elektron Işını Sterilizasyon Yöntemi: Elektron ışınları kullanarak tıbbi atıklardaki mikroorganizmaları öldürmeyi amaçlayan bir yöntemdir. • Yakma: Tıbbi atıkların yüksek sıcaklıkta yanması işlemidir. Bu yöntem enfeksiyon riskini ortadan kaldırırken hacim azaltmayı da sağlar. Sterilizasyon-Düzenli Depolama yaklaşımı ise atıkların önce sterilize edildiği ve ardından düzenli olarak depolandığı bir yöntemdir. Bu, atıkların uzun süreli depolanmasını ve enfeksiyon riskinin ortadan kaldırılmasını amaçlamaktadır.49 Yakma ve sterilizasyon-düzenli depolama, Türkiye’de yaygın olarak kullanılan tıbbi atık bertaraf yöntemlerindendir. Her bir yöntemin avantajları ve dezavantajları bulunmaktadır. Ve kullanılacak yöntem, yerel koşullar ve mevzuata uygunluk göz önünde bulundurularak belirlenmektedir. Tıbbi Atık Sterilizasyon Tesislerine gelen tıbbı atıkların yüklenmesi, sterilizasyonu, kontrol ve izlenmesi, parçalanması, bertaraf ve taşınması sistemine ilişkin uygulamalar da bulunmaktadır.50 Bunlara yönelik bilgiler ise; • Atık Yükleme ve Taşıma: Tıbbi atıklar konteynerlere yüklenir ve otomatik atık taşıma sistemi kullanılarak otoklavın içine taşınır. Bu sayede atıkların el değmeden ve güvenli bir şekilde taşınması sağlanır. • Sterilizasyon İşlemi: Otoklavın içerisindeki sıcaklık 145°C’ye çıkarılarak sterilizasyon işlemi başlatılır. Bu yüksek sıcaklık, mikroorganizmaların ölmesini sağlar ve atıkların enfeksiyon riskini ortadan kaldırır. Toplam sterilizasyon süresi yaklaşık 45 dakika olarak belirtilmiştir. 49 Andrea Wisniewski, Matt Zimmerman, Tyrone Crews Jr., Alex Haulbrook, David C. Fitzgerald, Joseph J. Sistino, “Reducing the Impact of Perfusion Medical Waste on the Environment”, The Journal of Extra-Corporeal Technology, 2020, C. 52, S. 2, s. 135-141. 50 Mehmet Emin Birpinar, Mehmet Sinan Bilgili, Tuğba Erdoğan, “Medical Waste Management in Turkey: A Case Study of Istanbul”, Waste Management, 2009, C. 29, S. 1, s. 445-448.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1