327 TBB Dergisi 2024 (170) Hande DENİZ sinin etkisi ileriye etkili sona erer.57 Feragat edenin miras bırakandan önce ölümü,58 mirastan çıkarma sebeplerinin varlığı, boşanma vs. gibi feragat edenin miras bırakana mirasçı olamayacağının belirli olduğu tüm hallerde kanaatimizce feragat sözleşmesinin hükümsüzlüğü söz konusu olur. TMK m. 548/I (EMK m. 495) “mirasçı atanan veya kendisine belirli mal bırakılan kişi miras bırakanın ölümünde sağ değilse, miras sözleşmesi kendiliğinden ortadan kalkar” hükmü kıyasen uygulanarak da benzer bir sonuca ulaşılabilir. Dural, nişanlılar arasında yapılan miras sözleşmesinin nişanlanmanın sona ermesi halinde ne olacağına ilişkin kanun hükmü olmadığını, miras sözleşmesi ile lehine tasarruf yapılan nişanlının miras bırakandan önce ölmesi halinde EMK m. 495 uygulanarak miras sözleşmesinin bu nedenle kendiliğinden sona ermesini önermektedir.59 Sonuç olarak eşlerin boşanmaları ile birlikte mirastan feragat sözleşmesi hükümsüzleşir. Mirastan feragat sözleşmesinde boşanma halinde dahi mirastan feragatin geçerli olması açıkça düzenlenmemişse kanaatimizce boşanma ile bu sözleşmenin etkisi sona erer. B. Eşlerin Birbirleri ile Yeniden Evlenmesi Durumunda Feragat Sözleşmesinin Geçerliliğinin Değerlendirilmesi Mirastan feragat sözleşmesi incelendiğinde eşlerin boşanması ve yeniden evlenmesi durumunda eşlerin diğerine ya da birbirine mirasçı olamaması sözleşmede açıklanmış olabilir. Kanaatimizce bu düzenleme olmasa dahi bir kez boşanma ile hükümsüz hale gelen feragat sözleşmesi eşler yeniden evlense de kendiliğinden geçerli hale gelmez. Eşlerin yeniden feragat sözleşmesi düzenlemesi gerekir. Örneğin, eşler mal rejimi sözleşmesi akdetmiş, sonra da boşanmışlarsa mal rejimi sözleşmesi de boşanma ile sona erer (TMK m.225, 247, 271). Eşler yeniden birbiri ile evlense bile eski mal rejimi sözleşmesi geçerli olmaz. İstiyorlarsa yeniden mal rejimi sözleşmesi düzenlemeleri gerekir. Bu örnekteki gibi boşanma ile feragat sözleşmesi de kendiliğinden hükümsüz hale gelir. 57 Koşul için bkz. Mustafa Alper Gümüş, Borçlar Hukukunun Genel Hükümleri, Yetkin, Ankara 2021, s. 1003 vd. 58 Berki, s. 49; Yazar aksi görüşte bkz. Antalya, s. 300; BGE 101 II 34. 59 Dural, s. 211.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1