344 Ölüm ve Beden Zararlarına İlişkin Tazminat Taleplerinde Zamanaşımı Sorunu işaret edebilecek bir semptom ortaya çıkmaması durumunda zarar geç fark edilir. Bu hallerde enfeksiyonun bulaşmasına yol açan hukuka aykırı davranıştan hemen sonra bulaşma olsa bile hastalığa yol açması zaman alabilmektedir veya hastalığa hemen yol açsa bile hissedilir veya ayırt edici bir semptom belirmeksizin hastalık giderek ağırlaştığında sonradan fark edilir hale gelebilmektedir. AİHM’nin Eşim/Türkiye davasında verdiği karara konu olayda ise başvuran on yedi yıl önce gerçekleşen bir çatışmada kafatasına saplanan merminin yaralandığı sırada değil yıllar sonra şiddetli baş ağrıları meydana geldikten sonra teşhis edilmesi sonucunda ileri sürdüğü tazminat talebi zamanaşımı sebebiyle reddedilmiştir, bu halde zarar meydana geldiği halde başvurana yüklenemeyecek sebeplerle geç öğrenilebilmiştir.36 III. FARKLI HUKUK DÜZENLERİNDE ZAMANAŞIMI SÜRESİ VE İŞLEYİŞİ A. Zamanaşımı Süreleri Ölüm ve beden zararlarına yol açan tazminat sorumluluğuna ilişkin zamanaşımı süreleri, Türk hukukunda tazminat sorumluluğunun hukuksal sebebine göre farklı şekilde düzenlenmiştir.37 TBK madde 231, 244, 478 gereğince satış ve eser sözleşmesinde satıcının veya yüklenicinin borcunu ayıplı biçimde ifa etmesi halinde eğer ayıp ağır kusura dayanıyorsa zamanaşımı süresi yirmi yıl olurken eğer ağır kusura dayanmıyorsa taşınırlar için iki yıl, taşınmaz yapılar için beş yıldır. Kira sözleşmesinde özel bir süre öngörülmediği için genel zamanaşımı süresi, vekâlet sözleşmesinde TBK madde 147 gereği beş yıllık süre geçerlidir. 36 AİHM başvuranı haklı bularak AİHS madde 6/1 hükmünün yani mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir. Bkz. AİHM İkinci Bölüm, Eşim/Türkiye, Başvuru No. 59601/09, 17.09.2013, https://hudoc.echr.coe.int/ fre?i=001-126355 Erişim Tarihi: 24.03.2023. 37 İsviçre hukukunda 2020 yılında zamanaşımıyla ilgili reform kapsamında birbirinden farklı zamanaşımı sürelerinin yeknesak hale getirilmesi planlanmış ancak daha sonra bundan vazgeçilmiştir. BBl 2014 235. Reformla ilgili bilgi ve değerlendirmeler için Günergök, s. 125 vd. Avrupa hukukunda zamanaşımı sürelerinin yeknesak hale getirilmesi yönündeki eğilimle ilgili olarak bkz. Akkayan Yıldırım, s. 196-198.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1