346 Ölüm ve Beden Zararlarına İlişkin Tazminat Taleplerinde Zamanaşımı Sorunu Taslak Ortak Referans Çerçevesi (DCFR) İlkelerinin 7:201 maddesine ve Avrupa Sözleşme Hukuku İlkelerinin 14:201 maddesine göre borcun ifasını talep hakkı için öngörülen zamanaşımı süresi genel ilke olarak üç yıl olarak belirtilmiş olmakla birlikte her iki metinde de bir sonraki maddeye göre yargı kararına veya hakem kararına dayanan talep hakları için zamanaşımı süresi on yıl biçiminde öngörülmektedir. Bu düzenlemeler yönünden borcun kaynağının haksız fiil veya sözleşme olması arasında bir ayrım bulunmamaktadır. Taslak Ortak Referans Çerçevesi (DCFR) İlkelerinin III.-7:307 maddesine ve Avrupa Sözleşme Hukuku İlkelerinin 14:307 maddesine göre zamanaşımı süresinin işleyişini askıya alan veya erteleyen sebepler bulunsa bile tazminat talepleri için kural olarak zamanaşımı süresinin on yıldan uzun olmayacağı, ölüm ve beden zararlarından dolayı tazminat talepleri için ise bu sürenin otuz yıldan daha uzun olmayacağı öngörülmüştür.43 Zarar türüne göre zamanaşımı süresinin düzenlenmesi eğilimi Avrupa’da bazı ülkelerin yasal düzenlemeleri üzerinde etkili olmuştur. Fransız Medeni Kanunu’nun 2226. maddesine göre işkence ve barbarlık eylemleri ile çocuklara karşı işlenen her tür şiddet ve cinsel saldırı eylemleri yönünden özel bir zamanaşımı süresi tayin edilerek bu süre yirmi yıla çıkarılmıştır. Alman Medeni Kanunu’nun § 195 paragrafına göre olağan zamanaşımı süresi44 üç yıl olarak öngörülürken § 197 paragrafının birinci fıkrasının birinci bendine göre yaşamın, vücut bütünlüğünün, sağlığın, özgürlüğün veya cinsel dokunulmazlığın kasıtlı ihlaline dayanan tazminat talepleri otuz yıllık zamanaşımı süresine tabi kılınmıştır.45 Yasanın § 199 paragrafının ikinci fıkrasına göre 43 Principles, Definitions and Model Rules of European Private Law Draft Common Frame of Reference (DCFR) Outline Edition Prepared by the Study Group on a European Civil Code and the Research Group on EC Private Law (Acquis Group) Based in part on a revised version of the Principles of European Contract Law, Edited by Christian von Bar, Eric Clive and Hans Schulte-Nölke and Hugh Beale, Johnny Herre, Jérôme Huet, Matthias Storme, Stephen Swann, Paul Varul, Anna Veneziano and Fryderyk Zoll, Munich 2009, s. 273, https://www.law.kuleuven.be/personal/mstorme/2009_02_DCFR_OutlineEdition.pdf Erişim Tarihi: 20.09.2022. 44 Oğuzman ve Öz de kısa zamanaşımı süresini normal zamanaşımı süresi olarak ifade etmektedir. Bkz. Oğuzman ve Öz, Cilt 2, s. 69-70. 45 Jürgen Ellenberger, “§ 197, 199 BGB”, Palandt Bürgerliches Gesetzbuch, 77. Auflage, Beck, München 2018, § 197 Rn. 2.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1