354 Ölüm ve Beden Zararlarına İlişkin Tazminat Taleplerinde Zamanaşımı Sorunu Üstelik geç meydana gelen zarar ayrımı yapılmadan tüm zararlar için zamanaşımı süresinin otuz yıl gibi uzun bir süre olarak belirlenmesinin haklı bir sebebi bulunmamaktadır. Bu nedenle ölüm ve beden zararları için zararın geç meydana gelmesi veya öğrenilebilmesi halinde mutlak zamanaşımı süresinin geçmiş olmasına bakılmaksızın kısa zamanaşımı süresi işlemeye başlamalı ve böylece geç meydana gelen veya öğrenilebilen zararların giderilmesini istemek mümkün olmalı, AİHM kararında da vurgulandığı üzere hak arama özgürlüğü (mahkemeye erişim hakkı) etkisiz hale gelmemelidir. Ancak her durumda beden zararlarının zarara yol açan eylemden daha geç meydana gelebildiği veya geç öğrenilebildiği gözetilerek Türk Borçlar Kanunu’nda değişiklik yapılarak hem sözleşmeden doğan hem haksız fiilden doğan talepler için zamanaşımı süreleri yirmi yıla çıkarılmalı ve yasada öngörülmeyen psikolojik engeller de dikkate alınarak zamanaşımını durduran sebepler daha geniş ve soyut biçimde düzenlenmelidir. Kaynakça Makaleler Akartepe Alpaslan, “Türk Borçlar Kanunu’nun Haksız Fiilden Doğan Borç İlişkileri Alanında Getirdiği Yenilikler ve Değişiklikler”. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 16, S. 1-2, 2012, s. 159-19Akkayan Yıldırım Ayça, “Geç Ortaya Çıkan Bedensel Zararların Tazmini Taleplerinde Uygulanacak Zamanaşımının Yeni Eğilimler Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, İÜHFM, C. 74, S. 1, 2016), s. 185-219 Altın Hayrunnisa, “Haksız Fiillere Ceza Kanunlarındaki Zamanaşımının Uygulanması”, AÜHFD, C. 69, S. 1, 2020, s. 1-32 Başpınar Veysel ve Altunkaya Mehmet, “Depremden Doğan Zararların Tazmininde Zamanaşımının Başlaması ve Süresi”, AÜHFD, C. 57, S. 1, 2008, s. 95-131 Ertaş Şeref, “Sürekli Borç İlişkilerinde (Dauerschuldverhaeltnisse) Zamanaşımı”, DEÜHFD, C. 16, Özel Sayı (Prof. Dr. Hakan Pekcanıtez’e Armağan), 2014 (Basım Yılı: 2015), s. 3093-3104 Günergök Özcan, “İsviçre Borçlar Kanunu’nun Haksız Fiilde Zamanaşımına İlişkin Yeni Düzenlemelerinin Türk Hukuku ile Karşılaştırmalı Değerlendirilmesi”, İstanbul Medeniyet Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 6, S. 11, 2021, s. 125-154 Havutçu Ayşe, “Haksız Fiil Sorumluluğunda Zamanaşımı Sürelerinin Başlangıcı”, DEÜHFD, C. 12, Özel Sayı, 2012, s. 579-605 Huguenin Claire, Thouvenin Florent ve Purtschert Tina, “Vereinheitlichung des Fristenregimes: zu viel oder zu wenig?”, HAVE/REAS, S. 1, 2012, s. 76-79
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1