101 TBB Dergisi 2024 (171) Osman Gazi ÜNAL infaz kurumunda kalma bakımından süre kısıtlamasına yer verirken diğer yandan infazın kalan kısmının aynen çektirilmesi gibi çelişik bir durum yaratmaktadır.54 Örneğin, 10 yıl hapis cezası alan bir hükümlü, koşullu salıverilmeden yararlandığında mahkum olunan sürenin yarısını (CGTİHK m. 107, f. 2) yani 5 yılını toplumsal ortamda çekebilecektir. Koşullu salıverilen hükümlü, denetim süresi olan 5 yıllık süre içerisinde örneğin kasten yaralama suçunu işler ve 1 yıl hapis cezasına mahkum edilir de bu hüküm kesinleşirse, koşullu salıverilme kararı geri alınacaktır. Bu durumda hükümlü, kalan cezayı aynen değil, fakat mahkûm olduğu cezanın 2 katı kadar süre, somut olay bağlamında 2 yıl daha ceza infaz kurumunda kalacaktır. Hükümlü bu takdirde geriye kalan cezası bakımından yine salıverilecektir.55 Geçici Madde 10 8. fıkrası açısından koşullu salıverilme kararı geri alınan hükümlü, açık ceza infaz kurumuna ayrılamayacaktır. Yani hükümlü, örnek olay temelinde bu iki yıllık süreyi kapalı ceza infaz kurumunda geçirecek ve sonrasında salıverilecektir. Halbuki koşullu salıverilme kararı geri alınanların, geri alınan cezalarının tamamı, kapalı kurumlarda infaz edilir (ACİKAY m. 8, f. 2-a). Yönetmelikte zaten böyle bir hüküm varken Geçici Madde 10 f. 8’de ayrıca düzenlenmesinin bir mantığı yoktur. Denetimli serbestlik tedbirleri hükümleri uygulanarak hükümlülerin salıverilmeleri, koşullu salıverilme öncesinde gerçekleşmektedir ki madde hükmü (CGTİHK m. 105/A) bu hususu vurgulamaktadır. Bu yüzden koşullu salıverilmenin geri alınması halinde hükümlünün erken denetimli serbestlik tedbiri imkanından yararlanmamasını düzenleyen Geçici Madde 10 f. 8’in gereksiz olduğu kanısındayız. İkinci defa mükerrir olup 31.07.2023 tarihi itibarıyla bu cezanın infazı için infaz kurumunda bulunan hükümlüler de Geçici Madde 10 f. 6’daki hükümlerden yararlanamayacaktır. Dolayısıyla ikinci defa mü54 7242 sayılı Kanun’un 48. maddesiyle CGTİHK’nın 107. maddesinin f. 13’e getirilen bu değişiklik doktrinde eleştirilmiştir. Bkz. Mahmut Koca/İlhan Üzülmez, Türk Ceza Hukuku: Genel Hükümler, 15. bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2022, s. 634 vd.; Diğer eleştiriler için bkz. Şen/Berkün, Koşullu Salıverilme Denetimli Serbestlik…, s. 159 vd. 55 Bu durumda CGTİHK’nın 107. maddesinin f. 13’ün son cümlesindeki “Koşullu salıverilme kararının geri alınmasından sonra aynı hükmün infazı ile ilgili bir daha koşullu salıverilme kararı verilmez” şeklindeki düzenlemenin fiili olarak bir anlamının olmadığı ifade edilmektedir. Bkz. Koca/Üzülmez, s. 636.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1