103 TBB Dergisi 2024 (171) Osman Gazi ÜNAL 31.07.2023 tarihinden önce mahkûmiyet hükmü verilmiş olup da kesinleşmemiş olan hükümlüler hakkında Geçici Madde 10 hükmü uygulanamayacaktır. Diğer bir anlatımla madde hükmünün f. 6’da yer alan daha erken şekilde açık ceza infaz kurumuna ayrılma ve denetimli serbestlik tedbirinden yararlanma halleri, bu hükümlüler için söz konusu olmayacaktır.56 Geçici Madde 10 hükmü tutukluluk hali ile ilgili bir düzenleme getirmemiştir.57 Ancak bu durum hükmen tutukluluk hali açısından büyük bir sorun oluşturmaktadır. Ortada kesinleşmemiş bir mahkûmiyet hükmü olsa da Geçici Madde 10 kapsamında bir hükümlülükten bahsedilemez. Ayrıca hükmen tutuklu olan kimse, 31.07.2023 tarihi itibarıyla Geçici Madde 10 hükmündeki düzenlemelerden yararlanabilmek için kanun yoluna başvurmaktan vazgeçerek mahkûmiyet hükmünü kendi aleyhine kesinleştirebilir. Bu durumda kanun yolu denetiminden geçmemiş, ancak kesinleştirilmiş bir hüküm söz konusu olacaktır. Böyle bir ihtimalin sanığın kanun yoluna başvurma hakkıyla, yani hak arama özgürlüğü ile bağdaşmadığı açıktır. Ayrıca tutuklulukta geçirilen sürenin infaz kurumunda geçirilmesi gereken süreden mahsup edildiği dikkate alındığında, tutuklu sanığın madde hükmünden yararlanamamasının izahının güç olduğuna vurgu yapılmıştır.58 Sonuç olarak Geçici Madde 10 hükmünde suç tarihinin değil, belirli bir tarihten önce mahkûmiyet hükmünün kesinleşmiş olmasının aranması hatalı bir düzenlemedir. Oysa ki Geçici Madde 9 hükmündeki gibi suçun işleniş tarihini temel alan bir düzenleme dikkate alınsaydı, daha tutarlı ve bütüncül bir yaklaşım sergilenmiş olurdu. İlaveten yine suçun işleniş tarihi esas alınsaydı, daha fazla hükümlü bu düzenlemelerden yararlanmış olacaktı. Ancak Kanun koyucu konuyu, Covid-19 pandemisi kapsamında izinli sayılan ve kapalı ceza infaz kurumunda 56 Arslan/Kayançiçek, s. 24 vd. Ayrıca yazarlar, cezalar arasında kesinleşen-kesinleşmeyen ikiliğinin yaratıldığını, koşullu salıverilmeye tabi olmayan cezaların yalnızca ikinci defa tekerrür ve koşullu salıverilmeden geri alınan cezalarla sınırlı olmamasının uygulamada güçlüklere sebebiyet vereceği fikrindedirler. Bkz. Arslan/Kayançiçek, s. 28. 57 7242 sayılı Kanun’la getirilen değişikliklerde tutukluluk haliyle ilgili bir belirlemenin yapılmamasından hareketle cezaevinde kalan hükümlü ve tutukluların bu virüs salgınından zarar görmemesinin amaçlandığı yönünde bir kanaat oluşumunu zor hale geldiğine değinilmektedir Bkz. Alan Akcan, s. 635 vd. Bu doğrultuda Geçici Madde 10 hükmünün hazırlanırken tutuklu olanların dikkate alınmadığı sonucuna ulaşmamız mümkündür. 58 Arslan/Kayançiçek, s. 25.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1