Türkiye Barolar Birliği Dergisi 171.Sayı

108 Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’a Getirilen Geçici Madde 10 Hükmü Üzerine Bir İnceleme risinde infaz sorunlarını yeniden gündeme getireceği daha önceden söylenmiştir.71 7456 sayılı Kanun’un 15. maddesiyle CGTİHK’ya getirilen Geçici Madde 10 hükmü 3 yıl sonra baş gösteren sorunlara yine geçici bir çözüm önerisi sunmaktadır. Bu geçici çözümün esas konusunu da izin kurumundan yararlanan hükümlülerin ceza infaz kurumlarına geri dönmesi oluşturur. Bunun yanında açık ceza infaz kurumuna ayrılma ve denetimli serbestlik tedbiri uygulamalarının da genişletildiği görülmektedir. Geçici Madde 6 hükmü, istisnai olarak sayılan suçlar hariç olmak üzere, 30.03.2023 tarihine kadar işlenen suçlarda koşullu salıverilmesine 3 veya 4 yıl kalanların ya da bazı durumlarda ne kadar kalmış olursa olsun infaz kurumundan ayrılmasına müsaade etmekteydi.72 İçeriği itibarıyla Geçici Madde 6 hükmü, doktrinde özel af olarak görülmekteydi.73 Bilindiği üzere özel afla mahkûmiyet kararı ortadan kalkmasa da hükümlünün infaz kurumundan salıverilmesi veya kalma süresinin indirilmesi ya da hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin sonuçları gündeme gelir74. Geçici Madde 10 f. 2 hükmü incelendiğinde ise denetimli serbestlik tedbirinin Geçici Madde 6’ya nazaran aşırı bir şekilde genişletildiği görülmektedir. Bu bakımdan Geçici Madde 10 f. 2 hükmünü de özel af niteliğinde düşünmek yanlış olmayacaktır.75 İlaveten özel af, yalnızca hapis cezalarına etki etmekle birlikte bu hapis cezasının mutlaka infaz kurumunda çektirilmesi zorunluluğundan bahsedilemez.76 Buradan hareket edildiğinde, hükmün infazının ertelenmesine ilişkin Geçici Madde 10, f. 7 hükmünün de özel af niteliğinde olduğu sonucuna ulaşılır. Özel af niteliğinde olan bu düzenlemeler örtülü bir şekilde yürürlüğe girmektedirler. Anayasa’nın 87. maddesine göre genel ve özel af ilanına karar 71 Özgenç/Sözüer/Koca, s. 13. 72 Mahmut Koca, “Özel Af ile İnfaz Rejimine İlişkin Düzenlemelerin Özellikleri”, Anayasa Yargısı, 2021, Cilt: 38, Sayı: 1, s. 6. 73 Özgenç/Sözüer/Koca, s. 15. Mustafa Limoncu, “7242 sayılı Yasa ile İnfaz Düzenlemesi: Teorik Arka Plan ve Yapılan Düzenlemeye Genel Bir Bakış”, Konya Barosu Dergisi, 2020, S.1, s. 66. 74 Aysun Altunkaş, “Türk Ceza Hukukunda Af”, TBB Dergisi, Mayıs-Haziran 2023, S. 166, s. 40. 75 Bu durum doktrinde dolaylı bir af olarak ifade edilmektedir. Bkz. Demirbaş, s. 634. 76 Altunkaş, s. 34.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1