143 TBB Dergisi 2024 (171) Mesut KÖKSOY sında işlevsel bir benzerlik vardır.116 Hâkim görüşe göre ise, tarafsızlık ve bağımsızlıktan şüphe etmeyi gerektiren durumlar temelde aynı olduğundan hâkimler için öngörülen çekinme ve ret sebepleri,117 hakemler bakımından da geçerlidir.118 Yargıtay hâkimler için söz konusu olan memnuiyet sebeplerine dayanılarak da hakemlerin reddi yoluna başvurulabileceğini kabul etmektedir.119 Ayrıca hem doktrine120 hem de Yargıtay’a göre,121 menfaatlerin gözetilmesi bağlamında yasaklılık hâlleri mevcut ise, talep aranmaksızın hakemin davaya bakmaktan çekilmesi gerekir. 116 Pfister, s. 87-89. 117 Yeğengil, s. 265; Konuralp, s. 183; Balaban, s. 5028; İzzet Karadaş, 6100 sayılı HMK’da Düzenlenen Ulusal (İç) Tahkim, Adalet Yayınevi, Ankara, 2013, s. 139. Alman hukuku doktrininde aynı yönde bkz. Hilgard, s. 456. 118 Yavuz Alangoya, Medenî Usûl Hukukumuzda Tahkimin Niteliği ve Denetlenmesi, Fakülteler Matbaası, İstanbul, 1973, s. 121; İlhan E. Postacıoğlu/Sümer Altay, Medenî Usûl Hukuku Dersleri, 7. Baskı, Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2015, s. 1043; Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 622; Pekcanıtez/Yeşilırmak, s. 2692; Görgün/ Börü/Kodakoğlu, s. 764-765; Özbay/Korucu, s. 68; Sabri Şakir Ansay, Hukuk Yargılama Usulleri, 7. Baskı, Güzel Sanatlar Matbaası, Ankara, 1960, s. 412; Balaban, s. 5028; Özbek, Hakemin Reddi, s. 69-70; Özbek, Tahkim, s. 1023; Murat Atalı/ İbrahim Ermenek/Ersin Erdoğan, Medenî Usûl Hukuku, 6. Baskı, Yetkin Yayınları, Ankara, 2023, s. 750; Karadaş, s. 139; Erol Ertekin/İzzet Karataş, Uygulamada İhtiyari Tahkim ve Yabancı Hakem Kararlarının Tenfizi Tanınması, Ankara, 1997, s. 186. 119 “Öte yandan HUMK’un 28. maddesinde sayılan [memnuniyet] sebepleri yalnız hâkimin bizzat davadan çekilmesi ile ilgili olmayıp aynı zamanda ve gerektiğinde taraflardan birinin reddi hâkim isteminde bulunmasına da olanak vermektedir. Nitekim maddenin ilk fıkrasında [talep edilmese bile bizzat istinkafa mecburdur] hükmüne yer verilmiştir O hâlde hakemlerin, reddi hâkim sebeplerine dayanılarak red olunabileceği yolundaki HUMK’un 521/1 madde hükmü hakemin davaya bakmaktan memnun olduğunun ileri sürülmesine engel değildir”, Yargıtay 15. HD, T. 06.06.1988, E. l988/1646, K. 1988/2157, (Postacıoğlu/Altay, s. 1043, dn. 37). 120 Kuru, s. 6026; Yılmaz, s. 5455; Umar, s. 1209; Ansay, s. 412; Görgün/Börü/Kodakoğlu, s. 765; Konuralp, s. 182. 121 “…Reddedilen hakemin uyuşmazlıkta taraf olan davalı K Holding AŞ’nin yönetim kurulu başkanı olduğunda çekişme yoktur. O hâlde adı anılan hakem aralarında yarar çatışması bulunan taraflardan birinin temsilcisi olması itibariyle HUMK’un 521. maddesi yardımıyla aynı Yasanın 28/4 ve 29/3. maddeleri hükmünce davaya bakmaktan memnudur ve istinkafa da mecburdur. Bu yön kamu düzeni ile ilgili olduğundan esasen bir talebe gerek olmadığı gibi bu nedene dayanarak yapılacak talep bir süre ile de sınırlı değildir…” Yargıtay 20. HD, T. 28.03.2002, E. 2002/1955, K. 2002/2791 (Legalbank Elektronik Hukuk Bankası, Erişim Tarihi 30.11.2023).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1