47 TBB Dergisi 2024 (171) Dilan CAN BAYHAN Yaşam hakkının korunması çerçevesinde, yetkili makamların şiddeti önlemek adına gerekli adımları atıp atmadıkları, bu kapsamda elverişli tedbir kararlarını alıp almadıkları ve alınan tedbir kararlarının gereği gibi takip edip etmedikleri değerlendirilmiştir. Anayasa Mahkemesi bu kapsamda öncelikle kamu makamlarının, şiddet mağduruna yönelik gerçek ve yakın bir risk bulunduğundan haberdar olup olmadığının değerlendirilmesi gerektiğini, kamu makamlarının söz konusu riskten haberdar olması halinde ise şiddetin önlenmesine dair gerekli adımlar atılması gerektiğini belirtmektedir. Şiddet mağdurunun hayatına yönelik gerçek ve yakın bir riskin mevcut olduğunu bilen kamu makamlarının, mağdurun korunmasına yönelik elverişli tedbirleri almak ve bu tedbirleri etkili bir biçimde uygulama yükümlülüğü altında olduğunu ifade etmektedir. ç. Maddi ve Manevi Varlığın Korunması Hakkı Bakımından Kişinin maddi ve manevi varlığının korunması hakkı, kişiye yaşamını istediği gibi gerçekleştirme ve geliştirme imkânı veren en önemli haktır. Devlet, bu hakkın ihlal edilmesine karşı gerekli hukuki koruma araçlarını garanti altına almak ve kişinin maddi ve manevi varlığını koruması ve geliştirmesi için insan onuruna yaraşır minimum bir korumayı garanti etmek yükümlülüğü altındadır.145 Kişinin maddi ve manevi varlığının korunması hakkı Anayasa’nın 5. ve 17. maddelerinde düzenlenmiştir.146 Anayasa Mahkemesinin 19. 12.2017 tarihli A.Z.Ö. kararında, kimlik bilgilerinin değiştirilmesi ve geçici maddi yardım yapılması tedbirlerinin uygulanmasında gecikmeler ve aksaklıklar yaşandığından dolayı, maddi ve manevi varlığın korunması hakkının ihlali kararı verilmiştir. 145 Ali Tarık Gümüş, “Türk Anayasasında Kişinin Maddi Ve Manevi Varlığını Koruma ve Geliştirme Hakkı”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 13, S. 2, ss. 133–172, s. 153. 146 “Madde 5 – Devletin temel amaç ve görevleri, Türk milletinin bağımsızlığını ve bütünlüğünü, ülkenin bölünmezliğini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu sağlamak; kişinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın maddi ve manevi varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya çalışmaktır.” “Madde 17 – Herkes, yaşama, maddi ve manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahiptir.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1