85 TBB Dergisi 2024 (171) Osman Gazi ÜNAL Covid-19 pandemisi dolayısıyla dolu olan kapalı ceza infaz kurumlarından mevcudu boşalan açık ceza infaz kurumlarına hükümlülerin gönderilmesidir.29 Böylelikle kapalı ceza infaz kurumunda olanlar, istisna sayılan suçlar haricinde, doğrudan izin müessesesinden yararlanamadıkları için açık ceza infaz kurumuna erken ayrılma imkanına kavuşmuştu.30 Buna göre, toplam hapis cezası on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve daha fazla olanlar ise üç ayını kapalı ceza infaz kurumlarında geçirmiş olan iyi halli hükümlülerden ilgili mevzuat uyarınca açık ceza infaz kurumlarına ayrılmalarına bir yıl veya daha az süre kalanlar talepleri halinde açık ceza infaz kurumlarına gönderilebilirler. İlgili fıkrada TCK’nın İkinci Kitap, Dördüncü Kısım, 4., 5., 6., ve 7. bölümlerinde yer alan suçlar ile Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar ve örgüt faaliyeti kapsamında işlenen suçlar hariç tutulmuştur. Bu kapsamda aynı maddenin 5. fıkrası gereğince açık ceza infaz kurumunda ya da kapalı ceza infaz kurumunda olmasına rağmen açık ceza infaz kurumuna ayrılmaya hak kazanan hükümlüler izinli sayılmıştı. Bu kapsamdaki hükümlüler açık ceza infaz kurumunda barındırılır. Fakat bu hükümlülerin izin dönüşünde hangi kurumlarda barındırılacağı belirsizdi. Özellikle 31.07.2023 tarihinde sürenin sona ermesi dolayısıyla yeniden uzatılması da gündeme gelmediğinden Geçici Madde 10 f. 5 hükmü ihdas edilmiştir. Başka bir ifadeyle Geçici Madde 10 f. 5 hükmü, Geçici Madde 9 f. 6 hükmüyle oluşan belirsizliği ortadan kaldırmaktadır31. Bu doğrultuda 31.07.2023 tarihi itibariyle bu fıkra kapsamına giren hükümlüler hakkında açık ceza infaz kurumu rejimi uygulanacaktır. Kural olarak açık ceza infaz kurumlarıyla hükümlülerin iyileştirilmeleri, çalıştırılmaları ve meslek edindirmelerini öncelemeyi amaç29 Şen/Berkün, Koşullu Salıverilme Denetimli Serbestlik…, s. 234. 30 Atalay, s. 1237. 31 Doktrinde Geçici Madde 9 f. 6 kapsamında bulunan hükümlüler açısından açığa gönderme terimi kullanılmıştır. İlgili hükümlülerin açığa ayrılmaya bağlı haklardan doğrudan yararlanamaması buna gerekçe olarak gösterilmektedir. Bkz Özdemir, s. 403; Geçici Madde 9 f. 6 hükmü “gönderilen” ifadesine yer verirken Geçici Madde 10 f. 5 hükmü ise “ayrılan” ifadesini ihtiva etmektedir. Lafzi yorumdan hareket edildiğinde Geçici Madde 9 f. 6’daki düzenlemenin Geçici Madde 10 f. 5 hükmüyle tamamlandığı sonucuna ulaşılır.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1