113 TBB Dergisi 2024 (172) Yaprak ÖNTAN “18. Anayasallık denetiminde kanun koyucunun kanun yolu yöntemi ve merciinin belirlenmesi hususundaki takdir yetkisi, ancak kamu yararı amacının var olup olmamasıyla sınırlı olarak incelenebilir. Başka bir ifadeyle düzenlemenin yerindeliğinin incelenmesi mümkün olmadığı gibi -itiraz konusu kural bakımından- benimsenen itiraz yönteminin isabet derecesi denetlenemez (AYM, E.2014/164, K.2015/12, 14/1/2015). 19. Asliye ceza mahkemesi hâkimi tarafından verilen görevsizlik kararlarına yapılacak itirazların incelenmesinin yargı çevresinde bulundukları ağır ceza mahkemesince gerçekleştirilmesiyle kanun yolu davasının en az giderle ve süratle sonuçlandırılmasının amaçlandığı anlaşılmaktadır. Dolayısıyla itiraz konusu kuralla getirilen ve kanun koyucunun takdir yetkisi kapsamında olan, asliye ceza mahkemesi hâkimi tarafından verilen görevsizlik kararlarına yapılacak itirazların incelenmesi yöntemine ilişkin düzenlemenin Anayasanın 141. maddesiyle bağdaşmayan bir yönü bulunmamaktadır”21 demiştir. Öncelikle belirtmek gerekir ki Anayasa Mahkemesi, CMK’nın görevsizlik kararlarına itiraz edilebileceğini düzenleyen hüküm yönünden değil; ancak görevsizlik kararıyla ilgili olarak itiraza ilişkin 268/3c bendinin Anayasa’ya uygunluğu konusunda inceleme yapmıştır. Ancak ilgili hüküm görevsizlik kararları açısından değerlendirildiğinden, Mahkeme’nin tespitleri de kuşkusuz doğrudan konuyu ilgilendirmektedir. İlgili düzenlemelerle oluşturulan yapının, Anayasa Mahkemesi’nin de kararında ifade ettiği gibi, Anayasa madde 138 çerçevesinde mahkemelerin bağımsızlığını etkilemediği ileri sürülebilir. “Mahkemelerin önündeki uyuşmazlıklarda, iş yükünü artırma ihtimali bulunan kararları vermekten imtina etmeleri” ve “bu nedenle tarafsız kalamayacak” olmaları da her somut olayda mutlaka ortaya çıkacak durumlar olmayabilir. Ancak böyle bir ihtimal söz konusudur. Nitekim Mahkeme de, “ağır ceza mahkemesinin birden fazla olması durumunda dosyanın kararı veren mahkemeye tevzi edilip edilmeyeceğinin mahkemece bilinir olmaması nedeniyle verilen kararda iş yükü baskısının artacak olması yönündeki ihtimal”den bahsetmektedir. Ne var ki, kararda, “iş yükü baskısının kararları etkilemesini önlemeye yönelik hukuki kurum ve imkânlar” arasında sayılmış olan CMK’nın 4/2. 21 AYM, 11.11.2021, E. 2021/4, K. 2021/86, § 18, 19 (Erişim Tarihi: 12.06.2023 https:// www.anayasa.gov.tr/tr/kararlar-bilgi-bankasi/).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1