Türkiye Barolar Birliği Dergisi 172.Sayı

181 TBB Dergisi 2024 (172) Alparslan ŞİMŞEK ürüne ilişkin madde 10.6.1.2’ye ilişkin açıklamada yer almaktadır. Bu açıklamada, maddenin, üretim sürecinden geçmemiş ürünler için uygulanmaz olduğu belirtilmiş ve aykırı analitik bulgunun, mantıklı hiçbir insanın anti-doping kural ihlali ile sonuçlanabileceğini öngöremeyeceği koşullarda, musluk suyu veya göl suyu gibi üretim sürecinden geçmemiş bir çevresel bulaş sonucu ortaya çıkmış olması durumunda, zaten madde 10.5 kapsamında herhangi bir ağır kusur veya ihmal bulunmayacağı belirtilmiştir. 3. Kast Medeni hukukta kast, kusurun en ağır derecesi olup failin hukuka aykırı sonucu bildiğini ve bu sonucu istediğini ifade etmektedir.40 Eğer fail, doğrudan doğruya sonucu istemişse doğrudan kasttan41 (dolus directus), eğer fail, sonucu doğrudan doğruya istememekle beraber bu sonucun meydana gelmesi ihtimalini göze alarak hareket etmişse dolaylı kasttan (dolus eventualis) söz edilir.42 Her iki durumda da kastın varlığı nedeni ile hukuki sorumluluk gündeme gelecektir. Kastın söz konusu olduğu durumlarda, fail ihlal ettiği kuralın varlığını bilmese dahi, failin isteyerek meydana getirdiği sonuca ilişkin fiili hukuka aykırı ise kastın varlığı kabul edilir.43 Fiili yanılgıda ise kişi, gerekli dikkati gösterse idi fiili yanılgıya düşmeyecek idiyse o zaman kişinin ihmali mevcut olacak ve ihmalden sorumluluğu doğacaktır.44 WADA Kodu madde 10.2.3’te kast kavramı tanımlanmıştır. Bu düzenlemede kast kavramı, sporcunun veya diğer kişinin, bir antidoping kuralını ihlal ettiğini bildiği veya ilgili fiilin bir dopingle mükaza söz konusudur ve fail böyle bir durumdan sorumlu tutulamaz (Koçhisaroğlu, s. 451). 40 Oğuzman/Öz, s. 55; Kanati, s. 52; Kılıçoğlu, s. 224; Eren, s. 574; Ergun Özsunay, Türk Hukukunda İşleten’in Sorumluluğu ve Sorumluluktan Kurtulması Bakımından “Kusur”un Etkisi ve Önemi, Sorumluluk Hukukunun Güncel Sorunları, Sorumluluk Hukukundaki Yeni Gelişmeler 1. Sempozyumu, 21-22 Ekim 1977 Ankara, (67-128), İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Enstitüsü Yayını, İstanbul 1980; İmre, s. 26. 41 Oğuzman/Öz, s. 55; Eren, s. 574. 42 Oğuzman/Öz, s. 55; Tandoğan, s. 47; Tunçomağ, s. 441; Tekinay/Akman/Burcuoğlu/Altop, s. 493; Eren, s. 574; Hatemi/Gökyayla, s. 146. 43 Oğuzman/Öz, s. 55. 44 Oğuzman/Öz, s. 55.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1