14 Nefret Suçu ve Söylemi: Temel Sorunlar, Suç Profili ve AİHM Yaklaşımı mektedir. Ancak “kişisel kimliğin esaslı parçasını oluşturan ayırt edici özellik” kavramı, oldukça belirsiz olup aynı servete veya unvana sahip olanların, bu servet veya unvanın, aynı ürünü satın almayı tercih eden kimselerin ise bu ürünün, kimliklerinin esaslı bir parçasını oluşturduğunu iddia etmeleri mümkündür. Bu durumda, ırk ve din gibi kişisel kimliğin esaslı bir parçasını oluşturan özellikler sebebiyle ayrımcılığa ve istismara maruz kalan azınlıkların şartları sıradanlaşmakta ve önemsiz hale gelmektedir. Yine kişisel kimliğin esaslı parçasını oluşturan ayırt edici özelliklerin, konum, durum ve şartlara göre değişiklik göstermesi mümkündür. Örneğin, günlük hayatta “engelli” olarak nitelenmek istemeyen bir kimse, aynı engele sahip diğer kişiler ayrımcı bir muameleye tabi tutulduğunda, kendini bu grupla birlikte hareket etmek zorunda hissedebilir, sahip olduğu engeli kişisel kimliğinin esaslı bir parçası olarak görebilir.48 Çoğunluk tarafından baskı altına alınmış azınlıkların veya grupların (suppressed minorities) nefret suçu kapsamında korunması, bu azınlık mensuplarına koruma sağlanması diğer bir yöntem olarak ileri sürülmektedir.49 Ancak azınlık gruplarının belirlenmesi yöntemi çoğunluğa bırakıldığında, kimin azınlık teşkil ettiği sorusuna adil bir cevap bulmak her zaman mümkün olmamaktadır. Örneğin İngiltere’de bile hâlihazırda din, ırk ve cinsel yönelim dışında engelli olma ve transseksüel kimlik sadece korunması gereken azınlık kimliği olarak kabul edilmiş iken dil veya başka bir özellik koruma altına alınmamıştır. Bir başka grup yazar50 belli bir karakteristiği ya da grubu dikkate almak yerine farklılığı sebebiyle zayıf görülen ve şiddete uğrama ihtimali olan korunmaya muhtaç (vulnerable) tüm kişilerin, nefret suçu kapsamında korunması gerektiğini ifade etmektedir. Bu yazarlara göre, bu yaklaşım, toplumda gizli kalmış, göz ardı edilen veya görülmek istenmeyen seks işçileri, evsizler, uyuşturucu bağımlıları, punkçılar gibi nefret suçu mağdurlarının da korunmasını sağlayacaktır.51 Bu yazarlara yönelik olarak, özellikle engelliler tarafından kendilerini, 48 Law Commission, 2020, s.183-184. 49 Law Commission, 2020, s.184. 50 Neil Chakraborti/Jon Garland, “Reconceptualizing hate crime victimization through the lens of vulnerability and ‘difference’”, Theoretical Criminology, 2012, C.16, S.4, s.499-514, s. 506; Law Commission, 2020, s.185. 51 Chakraborti/Garland, 2012, s. 503.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1