347 TBB Dergisi 2024 (172) Mehmet Emin ÇAĞIRAN “1- İsrail Devletinin Gazze’de ve Gazze’ye karşı askeri operasyonlarını derhal durdurması” ve “2- İsrail Devletinin kendi idaresi, desteği veya etkisi altındaki askeri veya düzensiz silahlı gruplar ile kendi denetimine, idaresine tabi veya tesiri altındaki organizasyonlar veya şahısların 1 numaralı tedbirde atıfta bulunulan askeri operasyonları ilerletecek hiçbir adım atmamalarını sağlaması” şeklinde ifade edilmiştir.43 Talep edilen bu tedbirler İsrail’in eylemlerinin soykırım oluşturduğu iddiasına dayanmaktadır. Buna göre, İsrail Soykırım Sözleşmesinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmemekte, dolayısıyla bu yükümlülüklere tekabül eden Filistin halkının haklarını ihlal etmekte, keza Sözleşmenin bir tarafı olarak Güney Afrika’nın erga omnes partes hakkını ihlal etmektedir.44 İsrail’e göre ise soykırım iddiasına konu olan olayların açıklaması tamamen farklıdır: her türlü vasıtayı kullanarak kendisini ortadan kaldırma amacını güden bir terör örgütü 7 Ekim 2023 günü yüzlerce vatandaşını öldürmüş, binlercesinin yaralanması ve yaşadığı yerleşim yerlerini terk etmesine sebep olmuş ve iki yüz elliden fazla vatandaşını kaçırıp rehin almıştır; İsrail Devleti halen devam eden bu saldırılara karşı kendisini ve vatandaşlarını korumaktadır.45 Hal böyleyse uluslararası hukuka tamamıyla uygun bir durum söz konusudur. Zira BM Andlaşması’nın 51. maddesi ve uluslararası teamül kuralları devletin silahlı bir saldırı durumunda meşru müdafaa hakkını teslim etmektedir. Keza meşru müdafaa hakkı BM Andlaşması’nda tabii bir hak olarak nitelendirilmektedir. Bunun anlamı devletten hiçbir şartta bu hakkından vazgeçmesi veya bu hakkını kullanmaktan imtina etmesi beklenemez.46 Askeri operasyonların durdurulması talebi meşru müdafaa teziyle bağlantılı olarak şu açıdan da tenkit edilmiştir. Dava Güney Afri43 Application of South Africa, § 144. 44 Application of South Africa, §§ 5, 13, 16, 132, 133. 45 İsrail sözlü savunmasında bu argümanı birçok kez dile getirmiştir. Mesela, bk. Oral proceedings, Israel, Verbatim Record 24/2, 12 January 2024, s. 39. 46 Jean-Pierre Cot, Alain Pellet (éd.), O.N.U. La Charte, Commentaire article par article, 2ème édition, Economica, 1991, s. 771 vd.; Bruno Simma, Daniel-Erasmus Khan, Georg Nolte, Andreas Paulus, Nikolai Wessendorf (ed.), The Charter of the United Nations: A Commentary, Volume II, Oxford University Press, 3rd Edition, 2012, s. 1397 vd.; James Crawford, Brownlie’s Principles of Public International Law, Oxford University Press, 8th edition, 2012, s. 748 vd.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1