49 TBB Dergisi 2024 (172) Recep DOĞAN tüzel kişilerin suçun hem faili hem de mağduru olabileceği esası benimsenmiş iken, kanunlaşan 122. maddede suçun fail ve mağdurunun sadece gerçek kişiler olabileceği belirtilmiştir.180 Kanımızca 122. maddenin gerek 6529 sayılı Kanun’un 15. maddesiyle değiştirilmeden önceki halinde, gerekse mevcut halinde “bir kişinin işe alınmasını” nefret nedeniyle engelleme kapsamında, işverenlerin çoğunun aynı zamanda tüzel kişi olduğu gerçeğinin ve dolayısıyla suçun bu halinin tüzel kişiler tarafından da işlenebileceği hususunun göz önünde bulundurulmaması isabetli olmamıştır. Bir kişinin işe alınmasını nefret nedeniyle engelleyen tüzel kişilerin güvenlik tedbirine tabi tutulacağı şeklinde bir düzenlemenin kanunda yer alması daha isabetli olurdu.181 Yine suçun failinin, mağdur ile ayırt edici özellikleri bakımından aynı gruptan olmaması gerektiği ileri sürülmektedir.182 Malkoç’un da belirttiği gibi, 1) Bir taşınır veya taşınmaz malın satılmasını, devrini veya bir hizmetin icrasını veya hizmetten yararlanılmasını engelleyen veya kişinin işe alınmasını veya alınmamasını yukarıda sayılan hâllerden birine bağlayan, 2) Besin maddelerini vermeyen veya kamuya arz edilmiş bir hizmeti yapmayı reddeden, 3) Kişinin olağan bir ekonomik etkinlikte bulunmasını engelleyen kimse hakkında altı aydan bir yıla kadar hapis veya yediyüzellimilyon liradan ikimilyar liraya kadar ağır para cezası verilir. Bu maddede yazılı suçlar tüzel kişiler aleyhine işlendiğinde de aynı cezalar uygulanır. Tüzel kişiler de bu maddede yazılı suçlardan dolayı sorumludurlar. https://www5.tbmm.gov.tr/tutanaklar/Tutanak/TBMM/d22/c059/ tbmm22059119ss0664.pdf Erişim Tarihi. 17.02.2024. 180 Ayırımcılık Madde 122. (1) Kişiler arasında dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım yaparak; a) Bir taşınır veya taşınmaz malın satılmasını, devrini veya bir hizmetin icrasını veya hizmetten yararlanılmasını engelleyen veya kişinin işe alınmasını veya alınmamasını yukarıda sayılan hallerden birine bağlayan, b) Besin maddelerini vermeyen veya kamuya arz edilmiş bir hizmeti yapmayı reddeden, c) Kişinin olağan bir ekonomik etkinlikte bulunmasını engelleyen, Kimse hakkında altı aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası verilir. 181 Aynı yönde bkz. Burcu Demren Dönmez, “Ayırımcılık Suçu”, TBB Dergisi, 2012, S.102, s.9-58, s.47, aynı yönde Köksal Bayraktar, “Nefret ve Ayırımcılık Suçu”, YÜHFD, 2016, Cilt: XIII, S.1, s.55-81, s.72; Erdener Yurtcan, Ayırımcılık ve Nefret, Yargıtay Kararları Işığında Hürriyete Karşı Suçlar, 4. baskı., İstanbul Barosu Yayınları, İstanbul, 2014, s. 178. 182 Özbek/Doğan/Bacaksız, s. 491.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1